De Kruikenzeiker Awardshow 2018/2019

“Welkom iedereen op de 7e en allerlaatste Kruikenzeiker Awardshow 2018/2019!” schreeuwde De Kruikenzeiker met overslaande stem in de microfoon. Hoge pieptonen en harde bromtonen van de microfoons deden het gehoor van het massaal toegestroomde publiek zondag geen genoegen. Ik weet het, ik maakte tijdens mijn laatste grote evenement een benevelde indruk. Had ik naar de fles gegrepen vanwege het verdriet van het einde van deze onzinverslagen, of had ik een voorschot genomen op het spectaculaire afscheidsfeest dat na de awardshow los zou barsten?

“Fantastisch om jullie weer allemaal te zien. Ik zie mensen die er in 2013 al bij waren. Top. De volledige selectie is zoals altijd aanwezig en ook alle artiesten zijn op komen dagen. We gaan er een prachtige avond van maken met veel verdiende awards. Dankjulliewel!” sprak De Kruikenzeiker waarna de eerste artiest het podium op kwam.

Het optreden van Melinda Huijsmans, haar eerste sinds de BBQ Beurs in Naarden van 2015, deed meteen flink wat stof opwaaien. Met haar hits ‘Twee bloedrooie ogen keken de slager aan’, ‘Vèèrkens in elkaors stront en pis, als het vlees maar te betalen is’ en ‘Bio-industrie, deh pruufde toch nie’ kreeg ze het publiek maar moeilijk op gang. Integendeel, onder de toestroomde mensenmassa bevonden zich een aantal dierenactivisten en die wilden haar aanvliegen. Er was een charge van de harde kern van Willem II voor nodig om te voorkomen dat Melinda niet zelf met een grote spies in d’r reet als een speenvarken zou eindigen bij één van de foodtrucks op het festivalterrein.

Na zo’n optreden de boel weer opzwepen, ik geef het je te doen maar we hadden een feest DJ, ‘Dylano, Illiano, Romano, Leandrino en Kevanjo Raaijmaokers’ met hun acapella levensliederen en ‘Oscar, Renzo en Mara zijn Magic Unlimited’ ingehuurd en zij zorgden allemaal voor een fantastisch feest. Dylano, Illiano, Romano, Leandrino en Kevanjo zongen liedjes als ‘Ons pa gaat ’s nachts op pad’ ‘Toppen knippen voor wat geld’ en ‘Opa wordt gezocht’. Zo aandoenlijk om 5 van zulke jongen mennekes vol overgave deze liederen, die direct uit het leven gegrepen zijn, te zien uiten voor zo’n uitzinnig publiek. Magic Unlimited was op hun eigen wijze ook bijzonder spectaculair. Voor hen geen konijn uit een hoge hoed of een vrouw doormidden zagen. Nee zij pakten het zondag groots aan. Met veel bombarie en gevoel voor drama lieten zij een Bredase voetbalclub uit de Eredivisie verdwijnen.

Na dit fantastische voorprogramma kreeg het publiek dan toch eindelijk waar het voor kwam: De Kruikenzeiker Awards 2018/2019!

De Raymond Victoria Award

De award voor speler die het meest betrokken was bij de supporters is dit jaar voor 2 personen. In oktober bestond Tilburg Tifosi 15 jaar en daarvoor wilden zij een filmpje opnemen met een hoop fakkels. Daarvoor hadden zij wat supporters uitgenodigd. We verzamelden ’s avonds bij het stadion. Het was donker. Toen we als groep het veld op liepen en daar stonden te wachten op verdere instructies keken we effe rechts van ons. Daar stonden, met allebei een fakkel in hun hand, Fran Sol en Pol Llonch. Ze vonden het oprecht leuk om die fakkel af te steken. en dit voor de supporters te doen. Ze komen totaal niet zichtbaar voor in het filmpje maar daar deden ze het ook niet voor.

De Geoffrey Prommayon Award

Ik mag het gèèrre zien. Een back die opstoomt naar voren, de achterlijn haalt en voorzetten geeft. Fernando Lewis deed dat dit seizoen weer ouderwets en jeh, daar geniet ik van. En daarom is deze Geoffrey Prommayon award meer dan terecht. Het enige wat Lewis dit seizoen alleen al vaker deed dan Geoffrey Prommayon in 5 seizoen Willem II is scoren. Want dat deed Fernando 2 keer, en Geoffrey 1 keer. Ook buiten het veld is Fernando een sympathieke meens. Hoop dat ‘ie nog lang bij Willem II speelt. Hoe anders dacht ik daar in zijn eerste 5 wedstrijden over…

De Rob & Nico Award

Klussen, des aon men nie besteed. Geef me een boor in m’n handen en een plank en ik hang ‘m zo op dat alles wagge d’r op zet, d’r met plank en al afflikkert. Zeggen dat ik handig ben is als zeggen dat Coulibaly zijn transferwaarde een goede investering was. Wie er wel handig zijn: de heren van Tilburg Tifosi. Nondeju. Ze hadden 1 keer weh sjouwers nodig en met wat tegenzin lukt me dat nog net, maar toen zag ik dus 1 kwart van het doek dat zij maakten voor de bekerfinale en dat was al fucking groot. Het was dus nog 4 keer zo groot. En dat allemaal met de hand getekend en geschilderd. Echt niets dan respect. Het mooiste doek van het jaar in heel Nederland. Chapeau. De Rob & Nico Award is van jullie… maar wel van Mirna afblèèven.

De Dennis Bergkamp Award

Uit bij Fortuna Sittard werd er een lange bal naar voren gegeven op Fran Sol. Hij zag de ruimte en speelde met een slimme actie 2 verdedigers uit. Hij legde af op Crowley die de bal naar Avdijaj tikte en hij kon eenvoudig binnentikken. De manier waarop Sol de bal aannam was super. Slim, doordacht en technisch heel goed. Bergkampiaans. Heerlijk. Fran Sol. We zullen ‘m nooit vergeten.

De Yassine Abdellaoui Award

Voorheen was de Yassine Abdellaoui Award voor het uitvak dat het meeste weghad van een gevangenis. Maar dat is ieder jaar NAC of ADO en dat weten we nu wel. We veranderen deze award dus in de award voor de moeilijkste speler. Want Yassine was een kutventje, een moeilijke jongen. Hij had veel verder kunnen komen als zijn mentaliteit goed was geweest. Jeh, dan kan deze award ook maar voor 1 iemand zijn. Donis Avdijaj. Kwam hier bij Willem II binnen en liet meteen zien wat hij kon, daarna zakte het wat in en was zijn aandeel steeds minder groot. Na het ‘kaartschandaal’ in Emmen viel Donis totaal uit de gratie en kwam hij niet meer terug. Zijn contract werd ontbonden en nu heeft hij bij zowel Roda JC als Willem II laten zien dat hij niet echt doorheeft wat hij met zijn talent zou kunnen doen als hij zijn koppie d’r bij zou houden. Erg jammer. Donis, kom de award maar ophalen. Ik hoop degge genoeg kofferbakruimte het in oew Audi voor dees prèès.

De Jean-Marie Pfaff Award

Jean-Marie Pfaff is, voor de jonge lezer, een voormalig keeper die een aardig woordje Duits spreekt én een penalty kan stoppen.

Die kennen wij ook 1. Timon Wellenreuther had nog nooit een penalty gestopt tijdens een wedstrijd en tegen AZ stopte hij de één na de ander. En hij spreekt bijna net zo goed Duits als Jean-Marie. Kut award he. Ja, maar hij moet toch ook iets winnen.

De Brainpower Award

Eigenlijk is er niemand die zo slecht uit kan leggen wat een jinx is als Brainpower. In het hele liedje ‘Wat een jinx is’ komt geen enkele uitleg wat een jinx nou werkelijk is. Het refrein gaat als volgt:

’t Maakt niet uit of het rechts of links is
Want dit is dus precies wat een jinx is
Bepaal zelf of het iets of niks is
Maar dit is dus precies wat een jinx is

Dat hele links of rechts heeft er ook geen reet mee te maken. Heel bijzonder. Maar goed, een jinx dus. De grootste jinx van het jaar was toch wel die van AZ.

We gaan niet drie keer in een jaar van Willem II verliezen.” AZ-speler Guus Til liet zondagmiddag na de nederlaag in Tilburg (2-1) niets aan duidelijkheid te wensen over wat betreft zijn verwachting voor de halve finale van de KNVB-beker die vanavond op het programma staat. Tegen, inderdaad, Willem II.

Bron: NOS

Zulke uitspraken moet je dus nooit doen. Dan gade er gewoon af. Dan jinxte het gewoon. Guus Til krijgt de Brainpower Award. Proficiat.

De Bartje Urbanski Award

Ieder jaar hebben we wel weer een nieuwe speler die totaal onverwacht tekent bij Willem II en die wordt aangekondigd als aankoop en ‘groot talent’. Dit jaar hadden we James McGarry. Een talentvolle linksback/linksbuiten uit Nieuw-Zeeland. Hij heeft een paar keer gespeeld. 172 minuten voetbal in 5 wedstrijden. Maar het was in die 5 wedstrijden echt heel matig. En sindsdien is ‘ie buiten beeld. In februari zagen we hem voor het laatst. 4 hele minuten lang bij VVV. Na het volgend seizoen loopt zijn contract af en kan ‘ie een andere club zoeken, want zo gaat dat met zulke spelers. De achterdeur is al van het slot af.

De 22-05-2016 Award

De award voor gaafste wedstrijd van het jaar is natuurlijk wel duidelijk. AZ thuis voor de beker had echt alles. De sfeer vooraf in de stad was genieten, de achterstand en de teleurstelling die daarbij hoort. De opleving in de tweede helft en het doelpunt van Isak. En dan nog bijna winnen in de laatste minuut. Penalties. De keeper die alles pakt en dan die ontlading. Ongelofelijk.

De Stichting Korrelatie Award 

Sommige awards zijn zo ontzettend logisch. De award voor kutste awayday gaat naar Ajax uit. Kon niet missen toch? Femke Halsema was zo sportief de award persoonlijk in ontvangst te komen nemen. Ik stapte even van het podium zodat het publiek haar persoonlijk kon bedanken met wat vuurwerk en bier.

De Jukka Koskinen Award

Jaaaa, de Jukka Koskinen Award. De award voor allermooiste doelpunt van het jaar. En toevallig hebben we dit jaar 2 prachtige doelpunten gemaakt tegen NAC. De eerste in Breda, waar Avdijaj de bal prachtig in het doel werkte na een voorzet van Dankerlui. De tweede sloeg hier thuis als een bom in toen Pol Llonch de bal van buiten de 16 ineens vanuit de lucht op de slof nam. En heel eerlijk, ik hou van dat soort goals. Het was een FIFA goal. Als je op FIFA een afvallende bal hebt na een corner moet je gewoon schieten. Een ongeschreven regel. Pol Llonch deed het. BAM! Zijn manier van juichen paste ook perfect bij het doelpunt. Vol Spaanse passie.
Bekijk hier de goal:

De Stillem II Stilburg Quietborough Award

De award voor slechtste sfeer bij thuispubliek in een uitwedstrijd was nog een close-call. PEC Zwolle was echt heel slecht, Feyenoord was drama, NAC uit was ook niet wat je van een derby mag verwachten en Volendam had zelfs helemaal geen supporters op de tribune. Er was echter één thuispubliek dat zich echt helemaal kapot moet schamen en dat was AZ. Die krijgen het, sinds het afschaffen van die vreselijke klappers, voor elkaar om gewoon helemaal geen geluid meer te produceren. Je zult er maar een seizoenskaart hebben en 90 minuten lang het uitpubliek aan moeten horen.De Godwin Award

De SOLD OUT Award

Het was ook het jaar van de misplaatste ‘ludieke acties’ van onze goede buren uit Breda. SOLD OUT hing er aan de hekken van de Goirleseweg toen Sol verkocht werd voor een bedrag dat in Breda een record transfersom zou zijn. Dat we daarna een spits haalden die in z’n eentje in 2019 meer dan anderhalf keer zoveel scoorde dan heel NAC bij elkaar (Isak scoorde 13 keer, NAC 8 keer) had verder niemand kunnen bedenken. SOLD OUT dus. Het enige wat dit jaar echt SOLD OUT was waren de uitvakken van Willem II. Van de 17 uitwedstrijden waren er 10 ramvol Daarnaast hadden we bij Volendam uit ook een vol uitvak en namen we naar FC Twente op een woensdagavond dwars door de spits 900 man mee in een uitvak waar er 1000 in kunnen. Naar PSV namen we er 700 mee en naar Feyenoord bijna 700. Qua uitsupport zijn we gewoon goed bezig. Af en toe was het zelfs gewoon spannend of iedereen van oew vrienden wel een kaartje kon krijgen. Een luxeprobleem. Heerlijk. De SOLD OUT Award is voor iedereen die daar aan bij gedragen heeft.

En toen was het pauze. Mensen drongen naar de bar en naar de foodtrucks om een broodje vegan pulled jackfruit te halen met een frappelattemachiamachacino. Ondertussen kwam op het podium een suprise-act in de vorm van Meneer C.

De Anti Combi Award

We hebben dit jaar met de auto wel wat mooie tripjes gehad. Aan het eind van het seizoen naar ADO uit, waar we lekker gingen knagen bij een prachtig frietkot, maar ook aan het begin van het seizoen naar Groningen. Daarnaast hadden we ook nog een snoepreisje naar Volendam en pwopa nawty Danny Dyer taferelen in Doetinchem. Allemaal waren ze mooi. Maar de allermooiste was toch wel naar FC Groningen. Een zomer lang geen uitwedstrijden en dan starten met één van de verste uitwedstrijden is al prachtig, maar als je dan ook nog een omweg maakt via Friesland om bij de beroemde kroegbaas Jolke te gaan zuipen dan kan het helemaal niet meer mis. Terwispel. Ik was er nog nooit geweest maar het maakte diepe indruk op me. Het was er werkelijk zó heerlijk stil, kansloos en sfeerloos. Dat is huilen van geluk. En bij Jolke witte 1 ding zeker, de kwaliteit van het bier is uitgebreid getest. Want bij ieder pilske dettie verkôpt vat ‘ie er zelf ook één. Prachtige kerel. Ik verheug me alweer op de volgende FC Groningen uit.

De ‘Mag Ik Dan Bij Jou?’ Award

Musica pruritus ani. Oftewel muziek waarvan ge jeuk aan oew anus krijgt. Dat nummer van Claudia de Breij bijvoorbeeld. Walgelijk.

Als het onweer komt,
En als ik dan bang ben,
Mag ik dan bij jou?

Nee! Ze moessen oe mee een lange stalen pijp in oew handen midden in een Weiland tot oew middel ingraven als ’t gaat onweren. Met je kutmuziek. Kutmuziek dus. En daar een award voor. Met Heracles uit draaiden we alleen jaren 90 muziek. De chauffeur eiste dat we Return to Innocence van Enigma draaiden. Echt een verschrikking. Bomenknuffelaarsmuziek van de hoogste plank.

De Denny Landzaat Award

Zelden had Willem II een betere strafschopnemer dan Denny Landzaat. De ene na de andere prikte hij binnen. En in de tweede seizoenshelft hadden we weer zo’n gast. Alexander Isak. Tegen Fortuna Sittard thuis mocht Isak 3 keer aanleggen en tot 3 keer toe scoorde hij. De manier waarop was erg slim. Net zo lang wachten tot de keeper een keuze gemaakt heeft. Heerlijk.

De tududududu-Chelsea Award

Bij Chelsea draaien ze altijd een liedje voor de wedstrijd van Harry J Allstars en dan klapt iedereen mee en roept een keer Chelsea. Een bekend liedje. Bij Willem II zochten ze ook een nummer waarmee het einde van de rust een beetje aangegeven wordt. Degge weet dat je een keer tegen de barman moet schreeuwen want de wedstrijd begint weer bijna. Een supporter vroeg mij om een suggestie en die deed ik. En nu wordt bij Willem II aan het eind van de rust The Cats – Be My Day gedraaid. Een leuk herkenbaar nummer waar de Tilburger Rudy de Wit een cover van gemaakt heeft en daardoor extra herkenbaar is. Heerlijk. Laat dit maar een nieuw icoon in ons stadion worden.

De Murat’s Place Award

De award voor lekkerste voeier bij een uitwedstrijd (buiten het stadion, binnen het stadion kennen we onderhand wel) was dit jaar close. Onderweg naar VVV stopten we bij Kareltje Kebap in Someren en dat was erg goed. De naam was al top en het eten stelde ook niet teleur. Maar het allerbeste eten hebben we op aan de dijk in Volendam. Visboer Jan kon erg goed kibbeling bakken. Die was echt goed. Jammer dat het een ontzettende lul was. Maar dat nemen we voor lief. Want z’n kibbeling, nondeju. Heerlijk.

De Leo Veloso Award 2018/2019

En dan het moment. De meest negatieve award van het jaar. Wie is de allerslechtste speler? Genaro Snijders, Ali Messaoud, Frank van der Struijk, Funso Ojo (2x) en Erwin van de Looi waren vanaf het seizoen 2012/2013 de ongelukkige winnaars.

Dit jaar stond aan het eind van dit seizoen Damil Dankerlui bovenaan in de ranglijst met 3x de verkiezing tot slechtste man van de wedstrijd. Maar fuck dat. Ik doe wat ik wil. En de grootste kneus van dit jaar is niet Damil Dankerlui. Damil Dankerlui heeft zich het hele jaar ingezet voor Willem II. Hij maakte soms cruciale fouten, deed aanvallend te weinig en was soms echt drama. Maar hij werkte altijd hard. En dat kon je niet altijd van iedereen zeggen. Dus deze laatste keer bepaal ik nu lekker zelf dat ik De Leo Veloso Award gewoon aan Donis Avdijaj geef. Een ventje met een attitude en fantastisch talent. Ik hou d’r doorgaans van. Maar dan moet je wel presteren. En dat deed hij na een goede start niet meer. En zijn nare maniertjes gingen me ook steeds meer tegenstaan. Houdoe!

De Jan Vullings Award

Niemand kon zo goed mensen bedanken als Jan Vullings aka Dn Taand. Dan viet ‘ie de microfoon, kuchte een keer en met een klein rocheltje in z’n keel klonk er dan een hele dankspeech door het stadion. En deh doe ik nou ook.

Als eerste de belangrijkste bedankjes. Die gaan allicht naar m’n familie en mevrouw De Kruikenzeiker die (bijna) nooit miepte als ik weer eens de deur uit moest en bij thuiskomst goed wazig op de bank in slaap viel. Die me ontzettend hielp bij al m’n De Kruikenzeiker-gerelateerde projecten. Ons moeder die soms iets te enthousiast was op social media met liken, reageren of delen. Of ons pa waar ik af en toe goeie Tilburgse uitspraken van schoepte zoals schèèl dientje. En uiteraard m’n afgelopen seizoen overleden opa die me meenam naar Willem II. In zijn laatste jaren ging het niet goed meer met ‘m maar het clublied kende hij nog altijd en zong hij nog zachtjes mee. Van hem kreeg ik misschien wel mijn eerste Willem II-merchandise. Een minishirtje voor in de auto. Ik heb ‘m nog steeds.

DD bedankt voor alle kilometers, gastvrijheid en gezelligheid. Boos, jammer dat je niet meer #boos bent. Je hebt gezorgd voor één van de leukste verslagen om te schrijven. JB, aanjager en opnaaier bedankt voor het podium op oew werk. Hyena, bedankt voor de ingangen bij WII en al het moois wat daaruit voort is gekomen. Widzew, bedankt dat je altijd voor mij en anderen klaar staat. Jou kunde letterlijk midden in de nacht bellen als er iets is. TH, bedankt dat je vaak een bijzonder sportief onderwerp van (zelf)spot was en dat je je elke keer een oor aan liet naaien door mij als ik gauw het eerste pilske haalde zodat jij tijdens de wedstrijd aan de beurt was voor de 2e. Alle teringlijers van ‘het Bazentoppa’, de stickerkoningen van de Dimps en alle maoten van de Snipperveteranen. M’n niet-Willem II maten, ouwe Draecken, die misschien wel voor de meeste inspiratie zorgden van iedereen. Deze boys zijn oprecht de grappigste gasten die ik ken. Frutje en OM bedankt voor de wijze lessen op het gebied van kopstoten, terrassen leegvegen en het innen van incasso’s. De Snipperopa himself. Hij wordt gemist op de tribune. Iedereen die ooit met mij in een auto heeft gezeten naar een uitwedstrijd. Stichting KingZine bedankt voor de support en de fiskes waarna ik bij thuiskomst werkelijk alles onderkotste en 3 uur lang met een stalen gezicht, naakt op de rand van het bed naar Amy Schumer keek terwijl mijn arme vriendin het hele huis schoonmaakte. Iedereen die in één van onze 2 auto’s zat toen we naar Wembley gingen voor Bristol. Roem & Glorie bedankt voor de inspiratie. Als jullie niet gestart en gestopt waren was deze site dat ook nooit. Sneppie bedankt voor WaarIsJatto. Tilburg.com bedankt voor jullie support, het podium om mijn gezwets aan de hele stad te laten horen en voor het beeldmateriaal van alle feestjes die ik moet missen omdat ik standaard ziek ben. Staantribune, Santos, FC Afkicken, wijlen Magazine de T en het Brabants Dagblad bedankt voor jullie podia. VI Pro en met name Dennis van Bergen voor het erg knap opschrijven van het geouwehoer van een middagje Weemoed. Alle Benchwarmers, met jullie kutbasketbal, wijn en stijfjes. Joris van de Wier, bedankt voor je humor, inspiratie, tips en daarmee de mooie ervaring in Ierland. Tilburg Trappers en de mensen die daar hun hart en ziel in steken. De Vitesse-supporter die een boze mail schreef naar Willem II over mij. Murat’s Place. Alle grauwe friettenten van Nederland. Alle sukkels, spelers, trainers en supporters aan wie ik me kapot heb lopen ergeren de afgelopen 7 jaar. Sergio Zijler voor het lenen van zijn naam aan mijn beoordelingssysteem. Trouwe lezers van andere clubs. Iedereen die ooit emblemen of stickers van mij heeft gekocht ook bedankt, de vakantie was leuk. Alle mensen die alles lazen, op die like- of deelknop ramden. Iedereen die positieve reacties achterliet. Iedereen waarmee ik goed contact heb op Twitter. Noel & Liam, Dre & Snoop, Rico & Sticks, Tino & John, Jelic & Strihavka. Maar natuurlijk ook Willem II bedankt. Bedankt voor 7 jaren met pieken en dalen. 7 jaren vol emotie in iedere denkbare vorm.

De Kruikenzeiker, het is klaar. Moette men nou ontvolgen en vergeten? Neu. Hoeft niet. Want ik blijf gewoon actief op social media en zal in de toekomst wel weer iets nieuws oppakken waar ik nieuwe energie van ga krijgen. Er zitten mooie dingen aan te komen. Je hoort van me. De Kruikenzeiker was, is en blijft één van de boys. Iemand van de tribune. En daarom wil ik mijn eigen versie van ‘groeton’ afsluiten met de quote van de naamgever van deze award, Jan Vullings. “Overal waar die mensen zullen komen zullen ze zeggen; ‘daar in Tilburg, daar hebben ze een verrekte goei publiek’. En deh bende!”

Bedankt voor 7 seizoenen lang trouwe support.