De afgelopen weken draaien maar om 1 ding: de bekerfinale. Mede daardoor was het de afgelopen week wat druk en is het schrijven van een wedstrijdverslag van Zwolle thuis er een beetje bij ingeschoten (en laten we wel wezen, zo boeiend was die wedstrijd ook niet). Zitten jullie allemaal zielig te doen over hoe erg jullie de wedstrijdverslagen missen, maar als er geen verslag is dan krijg ik welgeteld 1 berichtje van iemand die ’t mist. Niet zo dramatisch doen met z’n allen dus. Ik kan met een gerust hart het seizoen afmaken en mijn laptop aan de wilgen hangen. Kan ‘ie stof happen.
Stof happen, dat deed de auto waar wij zondag in naar Rotterdam reden ook al even. Het lag als een schuimkraag van 2 vingers dik op het dashboard. Eerder deze week kregen we een berichtje of het een probleem was of er een autoruit helemaal open was. Daarna kregen we het bericht dat het raam gemaakt was, maar niet meer open kon omdat het vast zat met tape. Daarna kregen we het bericht dat het raam gemaakt was. Het kon open. Maar alleen als je op het knopje drukte waarmee het raam normaal gesproken dicht zou gaan. U denkt dat je een artikel leest uit de Autoweek van Bangladesh, maar het is gewoon een uitwedstrijd met een chauffeur die nog totaal in de jaren 70 leeft. De cd’s in zijn auto zijn hem nog persoonlijk aanbevolen door Ad Visser en Chiel Montagne. Zijn kleding steelt ‘ie uit verkleedkisten bij toneelverenigingen die zich hebben gespecialiseerd in de hippie-musical ‘hair’. Wat ironisch is. Want zijn haar lijkt in de periode van flowerpower en peace al te zijn gestorven. Zo te zien doordat het volledig met de grond gelijk is gemaakt met een Amerikaanse napalmbom. Kenmerkend voor die tijd. Zijn kapsel lijkt nu nog het meest op een mislukte ontginning van een al heel lang braak liggend terrein. En dat figuur woont in een oude caravan in een klein dorp in de buurt van Tilburg. Een caravan met van die vuile roze gordijntjes die ooit mooi bordeaux-rood waren en totaal niet matchen met het verschrikkelijke bloemetjespatroon van de krakkemikkige bank. Hij kijkt uit over een akker met een droevig paard dat te taai was om in de frikandellen te draaien. Nee dat werd een leuke awayday met zo’n figuur. Maar hij heeft wel schijt aan wat de hele wereld over hem zegt of denkt. En dat is wel mooi. Past mooi bij dat nieuwe liedje. Nee tis best een mooie vent. Wilde hem graag een keer afzeiken in een verslag. Dus bij dezen. Hij heeft me ook een keer bijna laten sterven van het lachen. Werd ‘ie door een heel peloton ME-ers de parkeerplaats van Willem II overgeslagen. Ik had hem misschien kunnen wegtrekken of whatever maar ik ging he-le-maal stuk van het lachen. De striemen stonden zo op z’n rug dat het leek alsof ‘ie slaag had gehad van Zorro. Zonne goedzak, finaal in elkaar geslagen door de politie. Ja dan kunde men afvoeren. Dan ben ik een gelukkig mens. Maar terug naar de reis: gelukkig had iemand nog een bluetooth-boxje liggen. Hoefden we tenminste niet naar Frank Boeijen of Rob de Nijs te luisteren.
Waar we normaal gesproken nog wel eens (te) laat aankomen bij het stadion hoefden we daar nu niet bang voor te zijn. Al rond 10.15 uur draaiden ze bij men d’n dam op in die tadderakkenbak. Ik had wat zomerse biertjes voor mezelf koud gelegd en ik liet het me smaken. Binnen een poep en een scheet waren we al in Rotterdam.
De ontvangst op Woudestein is keurig. Een vriendelijk vrouwke legde effe uit hoe het werkte met de parkeerkaartjes en omdat we zo vroeg waren hoefden we bij de entree ook echt niet lang te wachten. Het zonnetje stond hoog aan de hemel en dus vieten we maar een Bavariaatje. Heerlijk meid. We waren echt vroeg dus we vieten er maar een paar. Kostte ons wel weh maar daar betaalden we dan ook veur.
Ey maar die wedstrijd, het was nie veul. Ik hoor mensen allemaal zeggen dat de eerste helft wel prima was…maar die vond ik ook maar ruk. Tis dat Tapia een hele mooie goal maakte en dat dat de boel een beetje verbloemde. Maar het was ruk. En in de tweede helft was het eigenlijk nog slechter. Willem II ging achteruit. Het is dat Excelsior best wel slecht is dit seizoen anders hadden we echt verloren hier. We hadden nog wel kunnen winnen. Want Willem II kreeg een penalty omdat een speler van Excelsior hands maakte. De scheidsrechter was duidelijk. De VAR echter ook. Hij moest gaan kijken. Peters stond al klaar met de bal onder zijn arm om een penalty stijf in de kruising te schieten maar de scheidsrechter draaide zijn beslissing terug. Ik vond het persoonlijk een penalty maar hoor ook veel Willem II-ers die het dat niet vonden. Dat er discussie is zegt natuurlijk genoeg. Maar jeh, Excelsior maakte de terechte 1-1 ver in blessuretijd. Normaal gesproken is dat heel zuur, maar nu hadden we daar eigenlijk weinig tegenin te brengen. Op naar donderdag. PSV thuis.
De Reis
Je kunt zeggen wat je wilt over zo’n ouwe Franse tadderak, maar ze zijn wel comfortabel. Veel beenruimte ook. Prima. Was ook best gezellig. Beetje zuipen, beetje zingen.
Frèètwerk
Heb niet zitten vreten bij Excelsior maar vond het wel top dat Excelsior gratis ijsco’s uitdeelde. Heel netjes. En gewoon bier van de tap. De hele wedstrijd lang geloof ik. Geen gezeik, geen gedoe. Netjes.
Thuispubliek
Tjah. Dat kan er bij Excelsior ook net zo goed niet zijn eigenlijk want qua geluid hoor je ze niet. Maar ik heb wel respect voor de mensen die wel komen want ze kiezen niet voor de makkelijke weg om voor Feyenoord te zijn (hetzelfde geldt voor Sparta-supporters). Nou heb ik sowieso al een pest hekel aan de uitspraak “Feyenoorder ben je niet voor je plezier” maar dat is een regelrechte belediging voor de trouwe Excelsior-supporter die al jaren geen ene ruk winnen. Ja een keer promotie. Maar echt glamorous is dat bestaan niet. Moet je maar willen. 1 ster voor hun aanwezigheid. 1 ster voor het niet overstappen naar Feyenoord.
Uitpubliek
Tjah uitvakje vol. Maar met name waar ik stond was het uitpubliek niet altijd even fanatiek. Team op het veld liet het ook niet echt zien natuurlijk maar dan mogen de supporters er juist wel een schepje bovenop doen. Was niet het beste uitvak van het seizoen.
Eindoordeel
Prima wedstrijdje om wat zomerse biertjes naar binnen te werken en ons vaster in de top 8 te nestelen. Dat eerste is gelukt. Dat tweede niet.
