De wedstrijd op zondag was top. Tuurlijk. En het was prachtig dat we 3 hele dure punten pakten maar de echte uitdaging was natuurlijk die halve finale van donderdag. Nog een keer tegen AZ. “We gaan echt niet 3 keer in een seizoen van Willem II verliezen” sprak Guus Til nog. Dat leek mij inderdaad ook sterk. Maar toch, als mensen me vroegen naar mijn beeld op die wedstrijd dan kon ik alleen maar positief zijn. Ik had er echt vertrouwen in. Ik had de aanvoerdersband voor Jordens Peters weer mogen maken en ook de shirtjes waar de spelers de warming-up in zouden doen had ik gemaakt. Ik was er dus ook al een tijdje mee bezig en leefde echt toe naar deze wedstrijd.
De dagen voor de wedstrijd begon de spanning echt te komen. Ik zou op de dag van de wedstrijd werken tot 16.00 uur. Toen verschoof ik dat in mijn agenda naar 15.00 uur en nog voor donderdag verschoof ik het maar naar 12.30 uur. Het was maar goed ook. Al bij het ontbijt kreeg ik weinig door m’n keel en ik had op het werk precies genoeg activiteiten in de ochtend gepropt om mijn aandacht er tot zeker 12.15 uur bij te houden.
Ik had thuis ook nog wel wat te doen en rond 16.00 uur ging ik maar eens kijken hoe het met de stemming was van mijn mede-supporters. Het was best aardig druk voor dat tijdstip. Een klein kroegje vol. Prima. Na een aantal biertjes gingen we effe een hapje eten bij een etablissement waarvan de wc al helemaal ondergekotst was. Smakelijk! Het was niet de laatste brokkenommelet die ik deze week zag. Nondeju wat hebben jullie de afgelopen week veel gespauwd.
Bij terugkomst bij de kroeg stond er echt een grote groep. En die werd alleen maar groter en groter. Om 18.45 uur kwam daar namelijk de spelersbus van Willem II langs. Op een gegeven moment stonden beide kanten van de Heuvel rijendik vol. Echt een prachtige opkomst. Zelfs mensen die zich normaal niet echt onder het fanatieke gedeelte van de supporters scharen kwamen heel even kijken. De bus van Willem II draaide de Heuvel op en vele fakkels werden ontstoken. Een felle rode gloed kleurde de gevels van de horecazaken en de kerk aan de Heuvel. Zeker 1000 supporters, jong en oud, waren naar de Heuvel gekomen om de hoofdrolspelers van de avond nog één keer duidelijk te maken dat we allemaal ontiegelijk naar die finaleplek snakken. Dat het mogelijk is als we er samen voor vechten. Het was even een prachtig gekkenhuis op de Heuvel. Toen de bus langzaam de Heuvel af reed, de rook van de fakkels optrok en supporters zich richting stadion begaven wist ik het: dit was nu al een hele bijzondere avond. Dit was nog niet eerder op deze schaal in Tilburg vertoond.
Beelden vanuit de spelersbus.
— DeKruikenzeiker® (@DeKruikenzeiker) 1 maart 2019
Heel vet. pic.twitter.com/dkB1DdB5WI
Bij het stadion was het uiteraard druk. We vieten een pilske en baanden ons een weg naar onze plek. En dat viel niet mee. De KingSide stond, zoals altijd tijdens dit soort wedstrijden, ramvol. Meer mensen dan voor de KingSide verkochte kaarten, zeg maar. Er kwam ontiegelijke tyfusteringherrie uit de speakers en heel eerlijk: het moest even. Mensen moesten niet worden vermaakt maar worden opgefokt. En nee dat doe je niet met feestmuziek. Waarom de DJ dan ook net voor het begin een feestnummer van (volgens mij) Zanger Kafke opzette was dan ook een groot raadsel. De DJ was dan ook de enige die donderdagavond een fluitconcert kreeg.
Prachtig! @DeKruikenzeiker #wilaz pic.twitter.com/8vlSApsexe
— Freek (@Fregge89) 28 februari 2019
Het publiek was opgefokt. Willem II had vuurwerk geregeld en de spelers moesten er ook klaar voor zijn. Toch viel het spel aanvankelijk tegen. Willem II kon moeilijk een vuist maken en AZ kwam op 0-1. De sfeer werd wat bedrukter en alleen delen van Vak C zorgden nog voor sfeer. In de rust was er veel teleurstelling en irritatie onder de supporters. Gelukkig herpakten zowel de spelers als de supporters zich in de tweede helft en werd er met passie en vechtlust vol tegenop geklapt. Heerlijk.
Het resulteerde in een doelpunt van Isak die knap vrij liep en de bal langs Bizot schoof. Het stadion ontplofte. Na de achterstand was dit zo heerlijk. Liters bier vlogen door de lucht (het was ook onmogelijk een beker bier vast te houden in deze gekte) en mensen vielen over elkaar heen op de trap. De vermoeidheid omdat je zo ontzettend hard gejuicht hebt is zo heerlijk. De VAR ging nog even kijken naar de goal maar het was nog nie misschien buitenspel.
Na het doelpunt werd de sfeer natuurlijk nóg beter en het sjalalala 0-1-3 galmde fantastisch door het stadion. AZ raakte (net als zondag) vermoeid en had moeite met de snelle aanvallers van Willem II. Toch kwam Willem II niet meer tot scoren. Al hadden we daar met Pavlidis in de laatste minuut nog wel een grote kans op.
Ook in de verlenging was Willem II de betere ploeg. Een enorme kans voor Tom Hanks Jr, beter bekend als Kristófer Kristinsson belande op de paal. In de laatste minuut van de verlenging was Isak nog dicht bij de winnende treffer maar hij kon de bal niet het benodigde tikje geven. Penalties.
Ik werd gek van de zenuwen. Mijn hart zat in m’n keel en mijn ademhaling stond op standje hyperventileren alsof ge in dat donkere pissteegje paralel aan de Juliana van Stolbergstraat achterna gezeten wordt door een clown met een kettingzaag en aan de andere kant ziede een opgefokte Rottweiler staan. Dan moette een kant kiezen, zoals de spelers op het veld dat ook moesten. Hoe zouden die zich wel niet voelen?
Koopmeiners mocht beginnen. “Een zekerheidje” volgens de commentator op tv. Wellenreuther stopte zijn penalty echter.
De eerste van Willem II was Freek Heerkens. Freek schoot de bal met een timmermansoog stijf in de bovenhoek. Bam! 1-0!
Daniel Crowley mocht vanwege het ABBA-systeem na Heerkens aanleggen en hij schoot helaas slap en slecht geplaatst op doelman Bizot.
Daarna mocht Wellenreuther er weer gaan staan. En hij stopte ook de strafschop van Guus Til (aan de overkant) nog effetjes.
Ricardo van Rhijn dan. Niet in goede vorm, niet geliefd bij zijn eigen supporters… en ook zijn penalty was niet goed genoeg om Timon Wellenreuther te kloppen. Die gek had nog nooit een penalty gestopt en nou stond ie daar effe lachend 3 penalties uit zijn doel te houden. Ongelofelijk. Daarna mocht Meissner maar ook zijn penalty was niet zoals deze hoort te zijn. Alexander Isak kon echter wel scoren. Het stond 2-0 voor Willem II en AZ moest de volgende 2 strafschoppen scoren om nog in de race voor de finaleplek te blijven.
Helaas kon Idrissi de bal met een prima trap wel achter Wellenreuther krijgen. Bjorn Johnson mocht de volgende nemen. Hij moest scoren. Een spits zou deze toch wel moeten kunnen maken.
Supporters van de KingSide en Vak E hadden zich al verzameld op de achterlijn. Het vertrouwen in een goede afloop leek groot. De tijd leek verschrikkelijk langzaam te gaan. Voor mijn gevoel duurde het echt heel lang voor die penalty genomen werd. Later, toen ik de wedstrijd terugkeek bleek dit grote onzin te zijn. De enige reden waarom ik m’n hart niet te keer kon horen gaan is omdat de mensen om me heen nog harder te keer gingen. Het meest intense moment in de zeker 25 jaar dat ik me iets aantrek van wat Willem II doet was hier. Hier gaat het om. Hierom ben je supporter van een voetbalclub. Voor deze spanning. Spanning die je niet voelt als je naar het theater of een bioscoop gaat. Die je lang niet zo intens voelt als je met je beentjes omhoog op de bank voor de tv ligt. Dit moet je ervaren, inademen en leven. Dit is passie, dit is voetbal.
Ik zal je vast niets nieuws vertellen als ik je zeg dat Johnson niet scoorde. Zijn penalty belande op de, vanuit mijn kant gezien, rechterpaal. De supporters op de achterlijn bij de KingSide zetten het op een lopen richting de overkant en al snel volgden vele anderen. Een pitch invasion in Tilburg. Heerlijk. Bij andere clubs (Fortuna Sittard is een recent voorbeeld) blijft men braaf op hun plekje zitten omdat de stadionspeaker dat vraagt. In Tilburg hebben we soms schijt aan regels omdat de passie en de drang om de spaarzame momenten van glorie goed te vieren groter zijn dan onze angst voor eventuele straffen. En waarom zouden we ook? De supporters op het veld hebben zich keurig gedragen en vormden zelfs een erehaag voor de spelers van AZ die nog even hun publiek gingen bedanken. Ook toen we in de play-offs van NAC wonnen werden de spelers van de rivaal netjes met rust gelaten. Ook spelers die hier niet geliefd zijn zoals toen met Jelle Ten Rouwelaar en nu met Mats Seuntjens waren er 0 problemen. Dit moet gewoon kunnen en het siert Willem II dat het in de media ook de positieve zijde heeft genoemd en niet uitlicht dat dit niet mag en het een schande is dat men het veld op kwam. Top!
Ik kan niet in woorden uitdrukken hoe fucking trots ik ben op deze club. Op de supporters die hier werk in gestoken hebben. Die al vanaf 12.00 uur bezig waren met vlaggen neerleggen en die regelden dat de spelersbus in de stad langs de kroeg kwam rijden. Op de supporters die het voortouw nemen qua sfeer op de KingSide en naast me stonden op het station in Amsterdam. Terwijl steeds meer mensen het veld op kwamen werd het mij effe te veel. Ik moest het allemaal aanzien door de tranen in m’n ogen. Wat een mooie club is dit. Ik liep naar wat bekenden en zag dat ik gelukkig niet het enige emotionele wrak was hier. Supporters, bekenden of onbekenden vielen elkaar ook massaal in de armen. Als je had gezegd dat dit een wereldrecordpoging knuffelen was geweest had men je geloofd denk. Waar mijn hart eerst in mijn keel zat leek ‘ie nu in mijn broekzak te zitten. Het was echter mijn telefoon die enorm veel berichten en reacties binnenkreeg via vooral Twitter. Echt vanuit het hele land kreeg ik bericht omdat men Willem II deze overwinning zo erg gunde vanwege o.a. de volle uitvakken en de support van Willem II het jaar. Prachtig om ook eens zó positief in de belangstelling te staan als club.
Ik heb zojuist staan janken op de tribune. Dit is misschien wel de meest emotionele voetbalavond van m’n leven. Bedankt voor al jullie berichten. Ik lees ze morgen. Ik ga mezelf nu himmel kapot maken met bier en Schrobbelèr.
— DeKruikenzeiker® (@DeKruikenzeiker) 28 februari 2019
Ook bij D’n Beitel was het een verschrikkelijk liefdevol feest met uitzinnige mensen die elkaar in de armen vielen, bier uitdeelden en fakkels afstaken. Ik gaf m’n lever een pak slaag gegeven zo grôôt als mergen heel d’n dag en toen we daar buitengemopt werden nog maar effe een laatste pilske met de jas aan gedaan bij de tennisclub.. We deden het vrijdag, zaterdag en zondag nog maar eens over. De feestvreugde was nog dagenlang te merken in Tilburg. Iedere Willem II-er die ik tegenkwam begon er over. Op ieder feestje waar Bella Ciao gedraaid werd hoorde je mensen massaal ‘Niet de beste, maar wel de gekste’ schreeuwen alsof ze in gedachten weer heel even op de KingSide feest stonden te vieren met de spelers op het veld. Heerlijk. Tilburg leeft, Willem II leeft, en dat is te merken.
WIJ GAAN NAAR DE KUIP!
❤️ you pic.twitter.com/m20kdRoX4x
— DeKruikenzeiker® (@DeKruikenzeiker) 1 maart 2019
Hoi ik ben thuis en ga sebiet ekkes lekker op de bank liggen tot het tollen voorbij is.
— DeKruikenzeiker® (@DeKruikenzeiker) 1 maart 2019
Advies aan het thuispubliek
De eerste helft had beter gekund. Maar joh. Vooraf in de kroeg was het super. De tweede helft was super. Echt niet normaal. Ik heb genoten. Dank-jullie-wel.
Advies aan het uitpubliek
Wel een paar keer gehoord, eerlijk is eerlijk. Verder niet veel gekkigheid of indrukwekkend gedrag ofzo.
Advies aan de trainer
Özbilliz is wel een keer klaar. Heeft echt te veel krediet.
Irritantste man van de wedstrijd
Niet per sé een man, maar D’n Beitel ging volgens mij 2 uur na de wedstrijd dicht. Het zal vast allemaal in de regels staan dat dat moet ofzo, maar ik had het mooi gevonden als ‘ie gewoon open zou blijven tot een uurke of 4 ofzo. Snapte. Nou werden we gedwongen om het bij de buren te zoeken. En daar was het vrij saai.
Slechtste man van het veld
Özbiliz mag de komende wedstrijden gewoon een standbeeld gaan kleien van Timon Wellenreuther want voetbaltechnisch gezien is het op het moment echt beneden peil.
Geweldig ?⚪️?❤️??
Geweldig verslag?⚪?
Ik heb ook staan janken in het stadion. En nu ik jouw stukje heb gelezen weer. Dank je wel voor deze prachtige herbeleving!
O, en ps: je hebt wel een heel mooi jaar gekozen als laatste jaar. Eindigen met de finale, eindigen op een hoogtepunt. Misschien wel eindigen met de beker, hoe vet zou dat zijn.