Een late zondagmiddagwedstrijd voor Emmen uit. Niet ideaal. De wedstrijd stond echter al lange tijd in de agenda met rood omcirkeld: deze moet je gewoon meepakken. Aan het begin van het seizoen denk je daarbij dat je ook een goede kans maakt op de overwinning, maar daar was ik dit keer niet zo zeker van.
En buiten de recente thuiswedstrijden was er ook nog eens de spanning over de vraag of Fran Sol wel of niet mee naar Emmen zou komen. Zou zijn vrouw op tijd die kleine d’r uit moppen zodat onze sterspits gewoon zijn werk zou kunnen doen? Gelukkig werd zaterdag tijdig duidelijk dat onzen Fran Sol vader is geworden van Fran Sol. Fran Sol junior. Top man. Als voorzitter van de Fran Sol Fanclub ben ik echt blij voor Francisco en Aïda. En die naam ook. Perfect. Als je Jos heet en accountant bent bij een bedrijf in bijv. printerinkt zou ik zeggen: noem je zoon geen Jos Junior. Maar als je scorende spits bent, een beetje showmannetje en je weet dat je ster alleen maar rijzende is dan noem je je zoon gewoon Fran Sol Junior. De zoon van God is geboren. Kerst in Tilburg kan nu echt beginnen. De wijzen uit het Oosten hoefden echter niet met geschenken langs te komen, we gingen er gewoon 3 halen in Emmen.
Maar goed, het meespelen van Sol was een vraag die dus zaterdag al beantwoord was. Toen we echter in de bus zaten kwam de volgende vraag op. Hoezo zijn Avdijaj, Meissner, Akkaynak en Wellenreuther geschorst? Zouden ze op stap zijn geweest? Zouden ze een wilde party hebben gehad met coke en hoeren waar de keeper van Liverpool geen brood van zou lusten? Nee. De 4 Duitse heren hadden tot diep in de nacht met veel lawaai zitten kaarten. Ik stel me zo voor dat ze zaten te stiften. Jacke in der Box, Ellebogen auf dem Tisch! Stift! Zuruckspielen auf der Bure. Jawohl. Het is niet echt rock ’n roll he, kaartspelletjes. Ik had gehoopt dat ze naakt in een rol vloerbedekking van de trap af waren gerold, ‘Kut Emmen’ met poep op de spiegels in de lift hadden geschreven en de deur van de jongste spelers geblokkeerd zouden hebben. Niets van dat alles. Een fucking kaartspelletje mensen.
Maar ik kan me goed voorstellen dat als spelers dat tot diep in de nacht zitten te doen met veel lawaai je als trainer effe duidelijk moet zijn. Of dat nou met een schorsing is of niet, jeh. De winnende trainer heeft altijd gelijk. Ik moet zeggen dat van een Akkaynak, Avdijaj en Wellenreuther je ook wel wat dingetjes verwacht van jonge mennekes met een dijk geld. Van een ervaren speler als Meissner vind ik echter wel dat je een iets professionelere instelling mag verwachten. Al moet ik sowieso zeggen dat ik gezien zijn recente interviews een steeds minder hoge pet van hem op heb. Maar misschien ligt dat gewoon aan mij. Maar goed, straf gehad en door. Jammer dat mensen op Twitter nepnieuws verspreiden incl. foto’s van mensen die niet eens op deze 4 gasten lijken.
Willem II begon dus met een nogal bijzondere opstelling aan de wedstrijd en speelde wederom niet denderend. Emmen overigens ook niet. Willem II verdedigde vooral goed (Peters en Heerkens hadden echt alles) en maakte dus gewoon 2 doelpunten. 1 Knap geplaatst schot van Özbiliz en een frommelgoaltje van Sol. Sol vierde het, zoals het hoort, met babygebaartjes.
Emmen probeerde wel maar het lukte niet. Zelfs hoge ballen op de grote Arias (volgens mij) kopten Jordens en Freek allemaal weg. Het zag er echt geen moment naar uit dat het nog mis zou gaan voor Willem II.
Op de terugweg werd er weer effe gestopt met de spelers langs de snelweg bij Heteren. In de zeikende regen werd er een kort feestje gevierd met de spelers. Het had van men ammel nie gehoeven want godnakendeju wat had ik er moeite mee vanochtend.
De Reis
Prima. De box stond niet hard waardoor je elkaar gewoon kon verstaan en we elkaar gewoon goed af konden zeiken. Het bier was koud en voldoende, ge kont tenminste rustig eten halen bij de McDonald’s en er hing zelfs kerstverlichting in de bus. En iemand kerstkransjes bij. Jeh dan is er meteen sfeer.
Frèètwerk
Jeh. Er was bier voor 4 euro en broodjes voor 4 euro. vrij prijzig. De hamburger was vrij lauw en verder niet zo bijzonder. Gelukkig zag ik nog net op tijd hoe ze hier een frikandel speciaal serveren. Bijzonder!
Thuispubliek
Ik heb ze een paar keer gehoord. Ook bij een achterstand zongen ze wel. Meestal hoorde ik ze niet omdat we zelf volgens mij voor een prima sfeertje zorgden maar je zag af en toe wel wat beweging.
Enige trieste: die lichtjes man. Je bent niet bij een Guus Meeuwis-concert. Het was ook vrij massaal. Je ziet het in de samenvatting wel mooi bij de goal van Özbiliz. Hij scoort, en meteen doven alle lichtjes als een kerstboom waar de stekker uitgetrokken wordt. In het uitvak waren ook een paar van die kweeën die die lichtjes aanzetten. Opgerot.
Uitpubliek
(Uiteraard) Weer een vol uitvak en een prima sfeer. Gewoon goed. Trots.
Eindoordeel
Prima reisje, prima resultaat. Gelaache.
Voor mij was het feestje met de spelers de kers op de taart na een geweldige dag.
Als ik zo vrij mag zijn deze reis te beoordelen geef ik het een 10 ipv een 9, mede omdat ik ’s ochtends om 11.00 uur achter mijn voordeelmenu van de Mac er geen vertrouwen in had dat we zouden winnen en ik ook opzag tegen de lange reis en de vrees dat er te weinig bier in de bus aanwezig zou zijn.
Echter, deze reis heeft mijn stoutste verwachtingen overtroffen, vanaf kilometer 1 bij vertrek tot aan kilometer 666 bij thuiskomst.
De saamhorigheid en de gezamenlijke liefde voor de club is bijzonder en zelfs ontroerend te noemen. Allen dank daarvoor.
Trots op onze club en onze supporters.
Forza Willem II