Ajax – Willem II

Wat een leuk dagje Amsterdam had moeten worden liep uit op een complete deceptie. Je hebt het in de media vast gelezen. Een groep Willem II-supporters werd urenlang vastgehouden door de ME. Ik was één van die supporters.
Laat ik beginnen te zeggen dat ik al wat jaren mee ga naar uitwedstrijden. En door de jaren heen hebben voetbalsupporters nogal wat regeltjes moeten accepteren. Bij een verplichte buscombi word je bijv. een bus ingejaagd, mag je niks en word je vervolgens een kooi ingedreven die ze dan ‘uitvak’ noemen. We zijn ook geen mietjes en hebben dat soort fratsen, gek genoeg, voor onze club over. Wat zaterdag gebeurde is echter een nieuw dieptepunt. Dit heb ik nog nooit meegemaakt rondom een voetbalwedstrijd en heb voor mezelf wel besloten dat ik dit ook nooit meer mee ga maken.

Toen Ajax uit op het programma stond had ik al wel besloten niet te gaan. Ajax uit vind ik één van de verschrikkelijkste uitwedstrijden. Zowel qua ontvangst als qua wedstrijd (traditioneel gezien echt een kansloze wedstrijd) haal ik daar geen plezier uit. Toch vlogen de kaarten de deur uit. Men ging massaal. Toen ik te horen kreeg dat er een grote groep met de trein zou gaan met als plan gezellig met z’n allen een pilsje te pakken in Amsterdam liet ik me toch ompraten. Dit kon wel eens een legendarische worden. Zoals bijv. AGOVV of Fortuna uit van een paar jaar geleden. Zoveel vrijheid krijgen we ook niet als voetbalsupporters, dus als je dan ineens op vrij vervoer naar Amsterdam mag moet je die kans eigenlijk ook grijpen.

Ik kreeg een berichtje over wat het plan was. Hierin werd nog duidelijk vermeld:
– Om 12:45 uur lopen we met zijn allen naar het station waar we om 13:00 uur de trein pakken. Zorg dat je van tevoren je treinkaartje hebt om vertraging te voorkomen. Tevens willen we GEEN zwartrijders om onnodig gezeik te voorkomen.

In de kroeg waar we verzamelden had iedereen inderdaad netjes een treinkaartje en werden de omwisselbiljetten uitgedeeld. Iedereen kreeg netjes een omwisselbiljet waarmee zij bij het stadion een wedstrijdkaartje zouden krijgen. Door alle foto’s die ik heb gemaakt, tweets en appjes die ik heb gestuurd heb ik onderstaande tijdlijn kunnen maken. De feitelijke weergave van wat er zaterdag nu echt gebeurd is:

12:45 uur: we lopen in een grote sliert via de Telegraafstraat richting de Spoorlaan. We nemen plaats op perron 1 en wachten op de trein naar Den Bosch.

13:19 uur: we komen aan op ‘s-Hertogenbosch Centraal Station. We lopen richting het juiste perron. Er staat wat spoorwegpolitie en er wordt door de supporters met hen overlegd. Zij verzoeken ons om bij de volgende trein richting Amsterdam Centraal plaats te nemen in de achterste coupés. Zo hebben volgens de alleraardigste spoorwegpolitieagent ‘normale’ reizigers geen last van ons en hebben wij geen gezeik aan ons kop dat we evt. rustig moeten doen. Heel redelijk. Meteen werd de groep georganiseerd en geïnstrueerd vooral achterin plaats te nemen.

13:46 uur: De trein is gearriveerd en iedereen zoekt een plekje. De sfeer is gemoedelijk. Iedereen heeft het naar z’n zin en gedraagt zich naar behoren. Er wordt gelachen, een blikje bier gedronken en wat vrienden afgezeken met trieste liedjes. Supporters onder elkaar. Prima.

14:46 uur: We komen aan op Amsterdam Centraal en als we uit het raam kijken zien we een enorme overmacht aan Mobiele Eenheid waarvan enkelen zelfs met traangastanks op hun rug. We denken op dat moment nog dat dat is omdat ze ons het centrum in gaan begeleiden o.i.d. Zoiets hadden we al wel verwacht. Mede door het nauwe contact met Willem II en de politie was al 2 weken duidelijk wat we van plan waren. Dat we begeleid zouden worden stond dus als een paal boven water en hadden we helemaal prima gevonden. We wilden geen gezeik. Ik buig mijn nek zo ver mogelijk naar achteren om het laatste slokje bier uit mijn blikje te krijgen en stap de trein uit. Al snel werd duidelijk dat ze daar niet waren om ons richting centrum te begeleiden. Wat ze wel van plan waren? Geen idee. Maar één ding was zeker: links en rechts stonden 2 Intercity’s, voor en achter 2 tot 3 linie’s ME-ers. We konden geen kant op.

15:10 uur: Er wordt duidelijk dat we dus nergens heen gingen. Het ging nog wel even duren. Ik vraag me af wat de reden van deze poppenkast is en stap op een ME-er af.
Wat is er precies aan de hand? Waarom is dit nodig?
– Ja, ehh, jullie hebben vernielingen aangericht in Tilburg of in de trein.
Nou, dat is echt niet waar. Er is NIETS gesloopt.
– Nou, dan heb je het gewoon niet gezien!

Ik probeer een andere ME-er.
Wat is er allemaal aan de hand waarom dit nodig is?
– Ja jullie hebben een Kiosk vernield he.

Ik geloof er geen reet van. Als een trein vernield zou zijn, of een Kiosk op Den Bosch CS, of nog gekker; iets in onze eigen stad, dan had ik dat toch zeker wel gezien of meegekregen?
Ik stap af op de supporterscoördinator van de Politie Tilburg die met een aantal van zijn collega’s is meegereisd. Ik vertel hem wat zijn Amsterdamse collega’s mij zojuist vertelden.
“Complete onzin. Dat is echt niet waar.” Is zijn antwoord. Duidelijk. De politieagenten die er de hele tijd met hun neus bovenop gezeten hebben geven aan dat de groep van onbesproken gedrag was.

Toch verschijnen de eerste berichten op nieuwssites. Het Parool trapt af en al snel volgen Nu.nl, Hart van Nederland en nog vele, vele anderen met onjuiste berichtgeving. Er zou misschien gevochten zijn op het station en de groep Tilburgers zou overduidelijk uit zijn op rellen en confrontaties. De realiteit was anders. Er stond een groep supporters die gelaten alles op zich af lieten komen. Maar het publiek wil liever horen dat er een horde bloeddorstige hooligans gestopt is in hun strooptocht naar dood en verderf. Dus dat schrijft zo’n huppelkutje van de plaatselijke krant die baalt van haar weekenddienst gewoon braaf op. Iedere journalist mag me e-mailen of pb-en over elke situatie bij Willem II. Liever dat, dan met onzin komen.

Ook melden ME-ers dat ze dit doen om ons te beschermen tegen groepen Ajax-hooligans. Die zouden ons op de dam opwachten. Nou waren we sowieso niet van plan om midden op de dam uit te gaan lopen dagen, maar dit vonden we ook opmerkelijk klinken. We pakten er even een live-webcam bij die je via internet dus een goede blik op de Dam gunt: Geen Ajacied te zien.

15: 29 uur: De politie is bezig met het fouilleren van alle supporters en daarbij nemen zij foto’s van iedereen. Iedereen werkt braaf mee en maakt maar een dolletje en een praatje met de ME-ers. Ik ben aan de beurt en mag mee naar 2 vriendelijke agenten. Ik word gefouilleerd en daarbij treffen ze mijn Kruikenzeiker-stickers aan. “Ja, die houden we hier. Die plak je maar in Tilburg”. Prima joh, die heb ik thuis nog 3000 liggen, kan mij het rotten. Mijn ID wordt gecheckt en samen met mijn omwisselbiljet voor mijn borst gehouden. Met zijn mobiele telefoon maakt de agent een foto. Omdat ik weet dat het toch geen zin heeft om een discussie aan te gaan op dit moment vraag ik maar of ik er goed op sta. Dat was zo. Helaas zal de foto mij waarschijnlijk niet toegestuurd worden.

15:35 uur: Ik sta bij de groep die al gefouilleerd is. Ik zie supporters wat poseren voor foto’s en geintjes maken met de agenten. Om de blaas te legen (die nu bijna zeer begon te doen) mogen we van de politie tegen de Intercity-treinen aanpissen. Het is maar goed dat er geen vrouwen bij waren, want dan hadden die hele gekke capriolen uit moeten halen om hun blaas te legen. De supporters zijn duidelijk: niemand heeft er nog zin in. Als het zo moet, stuur ons dan maar lekker naar huis! Dit wordt meerdere malen tegen zowel de politie uit Amsterdam, als die uit Tilburg gezegd. Op de vraag of dat mogelijk is, of wat er nu gaat gebeuren is geen antwoord. “De burgemeester gaat een beslissing nemen wat er met jullie moet gebeuren”. Lekker dan. Ook blijkt uit nu: er is niemand opgepakt na het fouilleren. Er is niks schokkends zoals wapens of vuurwerk in beslag genomen en er is ook niemand zonder wedstrijdkaartje uitgepikt.

16:45 uur: na 2 uur is er een beslissing genomen: we mogen niet terug naar Tilburg maar we gaan met de trein naar het stadion. 2 uur lang stonden we daar. De trein rijdt na even wachten weg. Niemand heeft een idee waar we precies heen gaan.

17:09 uur: we stappen op Station Duivendrecht uit. Een enorme politiemacht wacht ons wederom op. Het gedeelte van het perron waar wij staan wordt meteen afgesloten. We worden wederom omsingeld. De blaas legen mogen we weer tegen de Intercity. Als je maandag met de trein naar je werk gaat en je ruikt een penetrante zeiklucht: ik weet hoe het komt. Het is te hopen voor de NS en de ‘normale reizigers’ dat het dit weekend nog effe gaat regenen.

17:27 uur: nadat we zeker een kwartier weer als een kudde schapen bijeen gedreven stonden, we wederom meerdere malen aan hebben gegeven niet meer naar de wedstrijd te willen moeten we naar beneden. Het lijkt me voor alle partijen beter om deze volgens de burgemeester lastige groep supporters terug te sturen naar Tilburg, maar nee. We MOETEN naar de wedstrijd. Het moet. Onder dwang een wedstrijd bekijken. Het is voor het eerst. Nou ga je toch al niet voor je plezier naar Ajax uit, maar dit is wel heel erg. Onderweg naar buiten zien supporters hoe iemand met een vouwfiets lelijk van een roltrap af valt. Supporters schieten deze toevallige voorbijganger te hulp en roepen de politie op om te helpen. Helpende supporters worden teruggedreven en geduwd. De persoon met de vouwfiets moet zichzelf maar redden. Gevaarlijke voetbalsupporters die ‘normale reizigers’ helpen. Het moet toch niet gekker worden.

17:47 uur: We staan alweer 20 minuten onder het spoorviaduct van Station Duivendrecht. We hebben dorst en honger. Er wordt door de politie beloofd dat we bij het stadion eten en drinken krijgen. Eigenlijk ga ik liever met honger en dorst terug naar Tilburg dan nu nog naar die wedstrijd maar we hebben geen keus. Als een groep gevangenen worden we begeleid naar het stadion. Aan weerszijden van de groep loopt een linie ME. voor en achter rijden ME-busjes. We lopen over een hele donkere weg. Het enige licht wat er is, is het oranje zwaailichtje van de ME-bus voor ons. Een bijzonder deprimerende setting. Ik voel me echt een gevangene. Een beest. Een minderwaardig mens.

18:10 uur: Aangekomen bij het stadion worden we wederom direct omsingeld. Een stuk of 7 ME-busjes en een heel peloton ME-ers sluiten ons in. Zelfs de plaskruizen en de Dixies worden buiten ons bereik gehouden. We mogen dus gewoon niet eens plassen. Je zult maar blaas- of darmproblemen hebben en voetbalsupporter zijn. Dan bende er, op zijn Tilburgs gezegd, goed mee genaaid. Het beloofde eten en drinken is nergens te bekennen.

18:17 uur: het hek voor ons gaat open. We stuiten nu op een ander dicht hek.

18:30 uur: Een ME-er stapt een bus in en deelt 3 flesjes water uit. 3. 3 hele flesjes. Er staat dar een grote groep mensen met dorst die al sinds 14.45 uur (of als je pech had eerder) niks meer gedronken hadden. Het beeld van al die grijpende handen naar die spaarzame flesjes water doen nog het meest denken aan beelden van noodhulp in Afrika. Het is echt te triest voor woorden. Tot overmaat van ramp laat iemand het open flesje ook nog op de grond flikkeren. 2 Flesjes water dus.

18:59 uur: Een andere ME-er deelt 3 of 4 flesjes water uit. De aanwezige supporters zingen UNICEF toe. Men probeert er maar de lol van in te zien door cynisch te worden. Ondertussen worden we door een arrestatieteam van achter een hek begluurd. Rare lui zijn dat toch.

19:09 uur: We mogen, een uur na aankomst onze omwisselbiljetten inruilen voor een wedstrijdkaartje.

19:22 uur: Na in de rij te hebben gestaan, wederom gefouilleerd te zijn (en er wederom niks gevonden is) klimmen we de enorme trappen op van de Arena. Nog hijgend van de absurde inspanning begeven we ons richting het verkooppunt. Eten en drinken. We hebben nog bijna anderhalf uur tot de wedstrijd dus we kunnen rustig aan doen.

23:07 uur: nadat we ruim een half uur zijn vastgehouden op het vak (ok, dit is bij meer clubs gebruikelijk, maar nu extra zuur) weten we niet of er iets is geregeld voor ons op de terugweg. Blijkbaar niet echt. De ME gaat ons maar begeleiden, en wel richting station Bijlmer Arena. We worden net voor het plein daar weer vastgehouden tussen een linie ME-ers bij de muur, politiepaarden voor ons en ME-busjes links naast ons. We lopen dat plein over en er wordt wat over en weer gescholden. Verder is er niet veel aan de hand.

23:15 uur: We worden door de politie richting 2 perrons geleid. Eenmaal boven komt de ME, die ons wederom stond op te wachten, er net als vele supporters achter dat de trein richting Den Bosch toch echt van perron 8 vertrekt. De trein stond er echter al en het was even doorlopen en duwen maar we stonden in de juiste trein. In de trein zaten ook vele Ajacieden die richting bijv. Utrecht moesten. Er zaten een paar hele vervelende alcoholisten met kleine kinderen op schoot gigantisch moeilijk te doen, maar alle supporters bleven gelukkig en wonderbaarlijk genoeg rustig. Ondertussen maakten we een praatje met een andere Ajacied die het allemaal een beetje via de media had gevolgd. Aardige vent. Het kan dus prima, supporters onderling.

00:32 uur: We komen aan op Tilburg Centraal. Velen stappen de trein uit. Ik pak de trein door naar Tilburg Universiteit. Ik stap voor de zoveelste keer vandaag de trein uit, maar voor het eerst is er geen peloton ME die me klem zet, die me behandeld alsof ik een beest ben, alsof ik nog minder dan een hond ben. Ik adem de frisse lucht in en loop via verlaten, donkere straten naar huis. Voor het eerst deze uitwedstrijd met vrij vervoersregeling, voel ik me vrij.

Ik vind het echt te schandalig voor woorden dat er na overleg met de clubs, de gemeente Amsterdam en de politie besloten wordt om de Willem II-supporters een vrijvervoer regeling op te leggen. Komen we vervolgens met die regeling naar Amsterdam, worden er allerlei verhalen verzonnen en wordt onze vrijheid daar urenlang afgenomen. Leg ons dan gewoon meteen een bus of autocombi op. Komen we gewoon braaf waar en wanneer jullie dat willen. Dan weten we in ieder geval waar we aan toe zijn.

De vanuit Tilburg meegereisde politieagenten werden totaal niet serieus genomen door hun Amsterdamse collega’s en kunnen we in het vervolg gewoon compleet negeren in ieder overleg. Niet meer serieus te nemen want ze hebben geen enkel nut. Ze konden NIETS voor ons betekenen. Gaven zelf ook aan al de hele dag voor lul te staan voor ons. Zelfkennis is ze wat dat betreft niet vreemd. Zelfs toen we aangaven niet meer naar de wedstrijden te willen maar terug naar Tilburg te willen gaan konden ze dat niet eens regelen terwijl de voordelen voor alle partijen duidelijk zouden zijn.

De politie Amsterdam moet zich ook kapot schamen. Er zaten best wat vriendelijke mensen tussen waar je best prima een gesprek mee kon voeren hoor. Er zijn geen klappen uitgedeeld met wapenstokken en er is ook niet hard geduwd met schilden of dat soort zaken die je wel eens ziet op beelden. Het ging er heel vredig aan toe. Maar de persoon die hen de orders geeft en Femke Halsema moeten zich echt kapot schamen. Een noodverordening uitroepen voor iets wat je zelf hebt toegestaan. Dat je dan ook nog eens mensen die allemaal niets hebben misdaan, allemaal netjes in het bezit waren van een treinkaartje en omwisselbiljet, allemaal geen verboden zaken op zaken hadden vervolgens zonder toegang tot toilet, eten of drinken 4 uur en een kwartier in de kou vasthoudt is echt triest. Een vernederende situatie. Ik ben heel benieuwd op welke grond zij dit allemaal beslist hebben. Hoe ver mag je gaan in de vrijheidsbeperking van mensen, dieren, bacteriën of nog lager, voetbalsupporters?

Vervang Willem II-supporters in alle nieuwsberichten nou voor de grap eens voor geestelijk gehandicapten, bejaarden, anti-zwarte piet-demonstranten of pro-zwarte piet-demonstranten, aanhangers van een geloof of wie dan ook en het land was te klein geweest. Iedereen zou over elkaar heen vallen om overal te kunnen roepen hoe schandalig dat is. Maar het gaat om voetbalsupporters en je leest reacties als: ‘Het zal wel niet voor niets zijn’ en ‘Altijd gezeik met die hooligans’. En ik kan de reacties op dit verslag ook wel raden hoor. “Je medesupporters hebben het voor je verpest” en “Jullie hebben er zelf schuld aan” of dat soort onzin. Iedereen zal zeggen dat wij ons keurig gedragen hebben.

Ik nog wel even zeggen dat ik het statement van algemeen directeur Berry van Gool goed en terecht vond. Hij nam het op voor de supporters in kwestie. Toch had Willem II ook haar verantwoordelijkheid moeten of mogen nemen en iets moeten regelen. We hebben iemand die supporterscoördinator is binnen de club. Waarom stond hij daar niet? Waarom stond Berry er zelf niet om stampij te maken? Waarom werden er na de wedstrijd geen bussen geregeld? Of waarom werd er niet onderhandeld met de politie of de gemeente Amsterdam om ons toch al voor de wedstrijd terug te laten keren naar Tilburg? Een stevige evaluatie is nodig voor alle partijen. We voelden ons enorm in de steek gelaten.

Het enige waar ik ontzettend trots op ben deze dag is het feit dat mijn medesupporters zich niet keurig hebben gedragen, ze hebben zich voorbeeldig gedragen. In zo’n situatie, zo lang, met zoveel frustratie en uitlokking zó rustig blijven is juist bewonderenswaardig en gedrag dat beloond zou moeten worden. Nogmaals, we zijn voetbalsupporters. We kunnen wel tegen een stootje. Maar gisteren was ik er echt helemaal klaar mee. Het plezier in deze wedstrijd was sowieso al meteen weg, maar ik begon zelfs heel even te twijfelen aan het bezoeken van andere wedstrijden. En dat is toch kut. Want uitwedstrijden kunnen zo mooi zijn. Zoals ook deze uitwedstrijd heel mooi had kunnen zijn. Ajax uit? Nooit meer.

De Reis

Rot op. De ergste ooit.

Frèètwerk

In eerste instantie hadden we dus helemaal geen eten, laat staan drinken. Maar eenmaal in het stadion aangekomen mochten we ons te goed doen aan peperdure bekers Heineken en droge broodjes met een Unox worst met enkel een zoutige smaak en wat saus. Echt een wanstaltig product maar je moet iets. Je had ook een broodje met daarop een kleine pingpongbal die door moest goed als gehaktbal.

Thuispubliek

Een aantal keer gehoord, maar zo hard als tijdens de Europese wedstrijden was het zeker niet. En geef ze eigenlijk ook eens ongelijk. Tis niet zo dat de steun heel hard nodig was.

Uitpubliek

Het is duidelijk dat de groep die met de trein was doorgaans ook de aanjagers van de sfeer zijn. De mensen hadden er echt minder zin in dan normaal. Ik heb ook bijna m’n bek niet opengetrokken. Die wedstrijd interesseerde me al lang niet meer. Toch mooi om te zien dat we een vol uitvak hadden en er nog enige creativiteit en humor bij de treingroep was.

“We stonden op het station, vanaf een uur of twee. Het duurde heel de middag, omringd door de ME. Olé olé oléééé” klonk vanuit het utivak

Na de wedstrijd, toen we opgehouden werden op de ring, heeft een deel van de treingroep zich gigantisch lopen ergeren aan het blije gedoe daar. Ineens kon iedereen zingen en blij doen alsof het een leuke dag was. Alsof we hadden gewonnen. Bij ons was weinig reden tot feest.

Eindoordeel

Echt de ergste uitwedstrijd ooit. Voetbal, verziek het niet.