Zeeuwse Selectie – Willem II

Aan het einde van het vorige seizoen kondigde ik aan het rustiger aan te gaan doen en qua verslagen. Ik heb besloten alleen maar de echt memorabele uitwedstrijden te verslaan op deze site. Tevens wil ik het wat beknopter gaan doen dan voorheen. Willem II speelde zaterdag in de voorbereiding uit bij de Zeeuwse Selectie in Veere. Het was voor ons een mooie gelegenheid om ook even wedstrijdritme op te doen. Ik kon weer wat oefenen met mijn beperkte DJ-skills, met bier drinken en met het schrijven van zo’n verslagje.

We wilden om 1 uur vertrekken, maar omdat de chauffeur de avond er voor te dik gegaan was moest hij nog even 3 keer spauwen voor hij klaar was om te gaan rijden. Toen ze bij mij kwamen moest ik nog allerlei thermo-zakjes gaan vullen met flessen koud bier dus het werd inmiddels al half 3. Was allemaal niet nodig geweest als de mensen van Coolblue zich gewoon aan hun afspraak hadden gehouden en een koelbox hier op tijd hadden bezorgd ipv de avond van moeder de vrouw te verpesten door gewoon niet te komen terwijl zij zat te wachten. Na wat geklaag de verzendkosten teruggekregen en een tegoedbonnetje van 10 euro. Nou, superblij mee. En ik mag me in allerlei hoeken wringen om het weer goed te maken met het thuisfront + dat we met lauw bier zaten op de terugweg. Had maar een koud krat bier gebracht naar Zeeland. Dan waarde het mannetje geweest. Mee oe Coolblue.

Maargoed, de woede zakt weer een beetje. We waren een beetje brak: zo’n Tilburgse Kermis hakt er toch in. We hadden dus voorgenomen niet te hard te gaan. Al snel merkte ik dat we ons daar niet echt aan gingen houden. Gekleed in enkel korte broeken kregen we onderweg plensbui na plensbui op de auto, maar eenmaal in Veere aangekomen was het gelukkig droog. We zochten een leuk terrasje uit voor een lekker speciaalbiertje en mijn oog viel op een mooi terras aan het water. We namen plaats en we zagen een bord dat ons waarschuwde voor de Japanse kruiskwal. Ik had er nog nooit van gehoord, maar het boezemde toch angst in. Toen ik het kaartje in de hand nam om een lekker biertje uit te gaan zoeken kwam de serveerster aangelopen. Zij maakte de tafel naast ons schoon en vroeg terloops “En heren? Lekker gevaren?”. We keken ietwat verward en antwoorden dat we gewoon met de auto waren. Er werd ons meerdere malen op bijzonder mysterieuze wijze duidelijk gemaakt dat dit toch echt een ‘Jachtclub’ was. Of dat dan ‘Oprotten’ betekende was volgens haar niet wat ze zei, maar de strekking was hetzelfde. Ze wilden ons geld dus duidelijk niet en we zochten een tentje op waar ze wel gewoon bier uitdeelden zonder te kijken naar of iemand een bootje kan betalen of niet. Jachtclub Veere, bijzonder ongastvrij.

We dronken een biertje en wilden nog wat eten. We zetten koers richting Frituur de Kombuis waar we een alleraardigste portie kibbeling met friet of een grenalekreket aten. Top.
Uiteindelijk de auto in een weiland gezet en 10 euro gedokt voor een kaartje voor Zeeuwse Selectie – Willem II. Het was een bijzondere ervaring. De spelers kwamen namelijk het veld op en er was totaal geen reactie van het publiek. Er werd niet eens geklapt. Echt helemaal niets. Heel bijzonder. De wedstrijd nodigde ook niet echt uit tot klappen volgens mij.

We dronken nog een biertje en 2 van ons hadden het wel gezien. Die gingen languit voor de boarding liggen. Carola, de verzorgster van de Zeeuwse Selectie wilde geen paracetamol afstaan, maar voor een glaasje water mochten we absoluut langskomen. We lieten de uitnodiging maar voor wat deze wat en pakten er nog één. Willem II scoorde een paar keer en de wedstrijd was godzijdank eindelijk voorbij. 0-3. We namen plaats op de stoeltjes waar daarvoor de spelers nog zaten. Vriend van de show Thomas Kok en held Fran Sol kwamen nog effe op de koffie voor een praatje en een fotootje. We namen rustig plaats bij de kantine waar we pas echt slap gingen ouwehoeren.

Ik kan niet te veel in details treden want ik wil niemand op z’n grote tenen stampen  maar iemand deed iemand heel grappig na tegen iemand en die iemand had dat niet in de gaten. Resultaat: ik ben weggelopen om te huilen van het lachen om de hoek. Het was zo kinderachtig maar we waren zo melig dat ik niet meer kon stoppen. Toen ik tot mezelf kwam en weer plaatsnam in het gezelschap begon het opnieuw en met een paar man begonnen we nog harder te lachen en te huilen van het lachen. Gevalletje ‘had je bij moeten zijn’. Tot overmaat van ramp gooide ik ook nog eens een volle beker bier over m’n lul. Het leek echt alsof ik in m’n broek gezeken had.

Het was echt tijd om te gaan. Op de terugweg tikten we het echte dieptepunt aan door alleen maar oude Skihut muziek te draaien als Starkoo en dat soort waardeloze nummers. Daarbij kwam naar voren dat ik toch echt wel een uitmuntende imitatie in huis heb van een Tilburgse DJ die echt op ieder feest urenlang door de microfoon staat te kwijken. Zo’n DJ die zichzelf liever hoort dan de muziek. “OK OK TILBURG WE GAAN SPRINGEEEUUHHH!!!” Dat soort leuzen. Word ik echt altijd schijtziek van. We lalden nog even mee met Marianne Rosenberg en de anderen zetten nog koers richting kermis. Ik was heel blij om thuis te zijn.

We hebben veel geleerd van deze uitwedstrijd.

1. Willem II is nog steeds niet echt heel goed.
2. Zelfde avond bezorging van Coolblue kan je niet vanop aan.
3. Ik ben een goeie DJ ….. imitator.
4. Mijn muzieksmaak is niet bepaald beter geworden deze zomer.
5. Jachtclub Veere mag in de zee zakken.
6. We kunnen na deze zomerstop totaal niet meer tegen bier.

De Reis

Echt te kansloos. Wel heel erg naar m’n zin gehad en overal pijn van het lachen maar zal hier nooit trots over vertellen aan m’n oma of het in een Tinderprofiel zetten zeg maar.

Frèètwerk

Kibbeling met friet. Toppertje. Die brooikes kreket van VV Veere heb ik niet geprobeerd. Rot op joh.

Thuispubliek

Doodse stilte.

Uitpubliek

Er was 1 iemand met een rookbom en een spandoek. 2 mensen lagen voor Pampus in het gras. En 1 iemand zong voor Fran Sol. Was echt genant. Alsof we een dagje weg waren met Traverse van de Gasthuisring.

Eindoordeel

Mooi tripje om eens te maken en er weer een beetje in te komen. Er zijn wel wat zwarte gaten ontstaan in mijn geheugen, maar gelukkig hebben we de foto’s nog.