De Tilburg Trappers bereikten de afgelopen play-off periode de finale. Hamburg Crocodiles, Selber Wölfe en Moskitos Essen werden aan het gewei van Bucky gespiest en nu waren de Tölzer Löwen aan de beurt, een ploeg uit Bad Tölz, nabij de Oostenrijkse grens. In de eerste wedstrijd wonnen de Trappers uit met 2-3. Daarna volgde een zakelijke en op het oog eenvoudige 2-0 thuisoverwinning. De Trappers hadden het Beieren af kunnen maken maar ze hadden het erg lastig. Ze verloren met 4-2. Nu moest het thuis gebeuren in game 4.
Game 4 was binnen no-time uitverkocht. Maar uw favoriete online influential/lifestyle blogger was er wederom bij. We spraken met een paar man rond de klok van 19:00 uur af op Stappegoor. We dronken een biertje, aten een speklap met ui en satésaus en ouwehoerden wat over Catalaanse socio’s en Lionel Messi. We namen weer plaats naast het uitvak waar aanzienlijk minder Duitsers zaten dan tijdens game 2. Tijdens game 2 zorgde het uitvak voor behoorlijk wat vermaak vanwege een rondborstige dansende Fraulein die naarmate de nederlaag duidelijker werd steeds minder begon te dansen. Meer dan de helft van het uitvak was gevuld met Tilburgers. Om ons heen waren nog wel wat lege plekken, evenals op de korte zijde onderaan. Gek dat een wedstrijd zo snel uitverkocht is en er dan toch meer supporters bij hadden gekund.
De wedstrijd… tjah, ik ben geen kenner maar ik doe weer gewoon een poging tot een serieus verslag. De Trappers begonnen erg fel aan de wedstrijd maar lieten ook achterin steken vallen. Daardoor kwamen de Löwen er af en toe gevaarlijk uit. Gelukkig hadden zij het vizier niet echt op scherp staan in die eerste periode. Aan de andere kant schoot Vogelaar wat slap op goal maar de puck verdween tussen de benen van de goalie in het net. 1-0. Een stand waarmee we best in onze handjes mochten knijpen.
Waar we minder mee in onze handjes mochten knijpen was het optreden in de pauze. Ik ben wel een fan van Roy Donders, dat mag u rustig weten. Niet zozeer van zijn muziek of van zijn kleding maar ik heb altijd veel respect gehad voor de manier waarop hij alles heeft opgebouwd en zo een BN-er is geworden. Maar wat hij hier liet zien was beneden alle peil. Als eerste begon de tune van zijn real-life soap. Zoals bij ieder optreden begon hij weer met een “Een hele goede avoooooond!” en begon hij volgens mij te playbacken. Het duurde niet lang of we wisten het zeker. Terwijl hij het publiek (dat massaal ricthing bar bewoog) probeerde aan te sporen mee te doen zong hij op de achtergrond verder. Erg knap. Roy deed niet eens moeite om het playbacken te verbloemen. Zoals Herman Finkers ooit zei: ‘Dat heeft zo’n jongen toch niet nodig?’.
We lieten een uiterst vriendelijke runner even lopen voor wat bier (ideaal!) en nog geen minuut na de hervatting konden we weer genieten van een koude rakkert. Ondanks het slordige spel maakte Bastings er gewoon 2-0 van. Nou ben ik een fanatieke Willem II-er en weet dus uit ervaring dat een 2-0 voorsprong zo weg is. Bij de Tilburg Trappers lijken ze daar wat naïever in te staan. Het publiek deed een poging tot het inzetten van een wave, wat in eerste instantie mislukte. Na interventie van de stadionspeaker lukte, net als in game 2, een wave alsnog. Maar mensen dit moet je niet willen. (Mexican) Waves komen uit de tijd dat je niet kon bellen en internetten tegelijk, dat Hans Kraay Jr. nog een week op nummer 1 stond en je nog een plastic voetbal had die naar aardbeien rook. Ik denk dat de Trappers er nu wel van geleerd hebben hoor. Want na deze wave vlogen in een goeie 3 minuten tijd 3 pucks om de oren van keeper Ian Meierdres. Het publiek was heel even verslagen. Na een time-out rechtten de Trappers de rug en maakte Bruijsten de 3-3 voor het einde van de 2e periode. Een erg belangrijk doelpunt. Roy Donders kwam het ijs weer op dus het was voor ons tijd om de tribune te verlaten.
We spraken buiten met iemand van de organisatie en deden ons beklag over de zanger van dienst. Roy zou ook optreden voor de supporters na de wedstrijd maar voelde zich daar te goed voor, hij zou alleen boven bij de sponsoren op willen treden. Er werd meteen geregeld dat hij helemaal niet meer op hoefde te treden. Dat je keuzes maakt als artiest begrijp ik, maar vergeet nooit dat de Trappers-familie heel hecht is. Dat heb ik de afgelopen weken toch wel ontdekt. We vieten er nog ene en maakten ons op voor een spannende 3e periode.
Er werd tijdens een face-off de commerciële ‘Als we gaan dan gaan we met zijn allen’ gedraaid, dus zonder verwijzing naar het hooghartige Breda maar met een ‘wie gaat er met ons mee’. De verwijzing naar Breda zit er dan wel niet in, maar dan nog: grote misdaad in Tilburg in mijn ogen. Dat het publiek het overnam en bleef zingen vind ik nog erger. Dit kan je gewoon niet maken in Tilburg. Niet meer doen man. Echt. De rillingen gingen door m’n lijf.
Op het ijs was het gelukkig beter. Waar in periode 1 en 2 de Trappers bij vlagen erg makkelijk gestraft werden was de hele 3e periode eigenlijk 1 grote straf voor de Tölzer Löwen. Zij stonden voor het grootste gedeelte met één of twee man minder. Het duurde even maar dan hedde ok weh. Na iets minder dan 10 minuten ging de puck voorbij het doel en kwam voor de stick van Diederick Hagemeijer. De hoek lag volledig open en Hagemeijer wist ‘m te maken! 4-3! De ontlading was groot maar de löw was nog niet geschoten.
Een slotoffensief zat er echter niet echt in. Met 3 man tegen 5 is het moeilijk scoren natuurlijk. Reden voor een stel supporters in het uitvak om te escaleren. Één van hen klom de gracht in en werd door beveiligers aangesproken. Als reactie daarop bleef hij stoïcijns staan met zijn armen en sjaal gestrekt in de lucht. Geen idee waarom, maar hij wilde maar niet weg. Twee oudere Löwen supporters waren voor het gemak de eerste 2 periodes even vergeten en maakten ‘geld-gebarem’ alsof de scheidsrechters omgekocht zouden zijn. In Zuid-Duitsland hebben ze geen dagbesteding voor demente ouderen en dus worden die in een supportersbus van Die Löwen gezet.
Er kon afgeteld worden richting de zoemer want de Trappers hebben het gewoon gedaan! Voor het tweede jaar op rij zijn de Tilburg Trappers kampioen van de Oberliga! Een fantastische prestatie waar we als Tilburgers enorm trots op mogen zijn.
De medailles worden opgepikt door de verliezers en daarna door de winnaars. Er werd wat bier uitgedeeld op het ijs en er kwam weer een toespraak van de burgemeester die altijd klinkt alsof hij een krat bier op heeft. Daarna mocht captain Hagemeijer de beker in ontvangst nemen.
Het feest barstte los achter de strafbank en wij gingen ook maar eens naar beneden om bier te gaan drinken. We hadden kaarten voor de business lounge maar feest tussen de echte supporters is toch wel mooi. Na een tijdje voegden wat spelers en stafleden zich bij de feestvierders. Wat helemaal mooi was: een aantal spelers uit Bad Tölz kwamen ook even een biertje drinken. De grote teleurstelling van het mislopen van de titel leken ze in de kleedkamer achtergelaten te hebben. We hadden flink wat knuisten met munten opgemaakt en begaven ons richting business lounge om te kijken of het boven net zo gezellig was. Het was druk maar wat tam in de business lounge. De echte feestvreugde was beneden. Maar daar kwam gelukkig enorm veel verandering in. Wat spelers van Tilburg kwamen naar boven en dronken rustig een pilsje.
Toen kwamen er langzaamaan wat Duitsers naar boven. Een groepje van max 8 man. Verdediger Johannes Huß (heb ik opgezocht) ging op het podium naast DJ Coenio staan. In zijn eentje stond hij wat te dansen. Hij was met geen mogelijkheid van het podium te krijgen.
Later voegde een jongedame zich bij hem en toen was het hek van de dam. Steeds meer Duitsers namen bezit van het podium alsof het een zomers strand in Zeeland was. Ze zongen, dansten en sprongen en het sloeg over op de overige aanwezigen op het kampioensfeest. De Tilburgers kwamen wat los en het werd gezelliger en gezelliger. De Tilburgse zanger Henry Huijsmans werd na middernacht nog effe ge-appt of hij kon komen en zodoende stond hij ineens op het podium tussen een stuk of 14 Duitsers. “Hallo ich bin Henry aus das Grünewald!”. Henry deed het TOP. Zang was goed, liedjeskeuze goed en zijn omgang met de Duitsers hilarisch. Henry Huijsmans toonde zich een echte entertainer en toen hij klaar was werd er wat dance gedraaid. Het ging behoorlijk los daar boven. De spelers van de Trappers scheurden elkaars overhemden kapot en bouwden een pitje. Mixdrankjes werden steeds schaarser omdat spelers er met hele flessen drank vandoor gingen. Duitsers zongen Helena Fischer en Tilburgers deden mee met the Hum. Het was een TOP-feest.
Na 3 uur was het voor mij gedaan. Bier kreeg ik er met geen mogelijkheid meer in en ik had op zaterdagochtend wat afspraken staan. Buiten het stadion zwalkten flink wat mensen over het fietspad en de stoep en ik stapte zelf rond 4 uur m’n nest in. Om 7 uur stapte ik die weer uit. Een kater was aanwezig maar de trots en blijdschap overheerste.
Alle spelers, supporters, bestuur, vrijwilligers en alle andere mensen die ik gesproken heb in de afgelopen play-off periode van harte gefeliciteerd met dit fantastische kampioenschap en ontzettend bedankt voor de ongekende gastvrijheid, trots en enthousiasme. De Trappers gaan volgend jaar weer in de Oberliga strijden voor de titel, zoveel is duidelijk.