Ik heb echt gelachen joh. D’r was een meens die liep mee z’n petje te zwaaien, waarom weet ik niet, maar deh zag er nogal triest uit. Had denk te diep in z’n blikske gekeken. Ik hield ‘m al een tijdje in de gaten. Misschien voor het geval dat ik ‘m beu zou worden, want jeh. Reclassering zegt dat ik een nogal kort lontje heb. Maar toen gebeurde het. Hij naaide 4, 5 rijen naar voren, goot daarbij een hele beker cola over iemands kop en ging toen daar beneden staan alsof het zo bedoeld was. Hij ging weer verder zwaaien met z’n petje. Ik vond het mooi.
Ook hebben we toen Bjorn ontmoet. Bjorn wilde heel graag weten waar je goeie friet kon eten in Roermond. Dat wisten we niet. Wel waar in Tilburg. Of we dat dan even wilden zeggen. Hebben we gedaan. Bjorn vermeldde dat hij niet kon klaarkomen van friet. Of hij überhaubt klaar kon komen was toen de vraag. Nee zeetie, hier naast me staat m’n vriendin, kijk zelf maar. Ik keek even, ik snapte hem. Dan grijpte alles aan om een dagje weg te zijn, zelfs een wedstrijd van Willem II.
Wedstrijd was kut. Echt superfijn dat je dit verslag las. Tot de volgende keer he!
De Reis
Ik mocht eens shotgun rijden. Dichtbij de stereo om af en toe het gelul van het Russisch Ei achterin weg te draaien. De 2 nieuwelingen achterin. Russisch Ei en Streppel. Trijntje reed deze keer. Ikke een bak Hertog Jannes gehaald, en lekker gedronken. De muziek bestond dit keer uit een gezamenlijke playlist van The Kruikigy, Russisch Ei en de chauffeur. Want ik ben helemaal voor democratie. Helaas kreeg Russisch Ei halverwege door dat ik vooral m’n eigen platen draaide. Moest ik begrafenismuziek gaan draaien van Johnny Cash. Niet echt opzwepend. Maargoed, stopje in Oss gemaakt, stopje om te pissen hier, stopje om te pissen daar.
Kaarten omgewisseld en net voor Zwolle nog een keer gepist. ‘Once the seal is broken’. Het krat bier was bijna leeg dus we maakten ons wel zorgen voor de terugreis. Gelukkig kunnen we altijd bij KZ aankloppen. Goede gappies zijn dat.
Terugreis was ook mooi. Rustiger aan qua drank. Muziek werd beter en beter. Mooi tripje. Streppel, die zijn eerste uitwedstrijd ooit meemaakte, houdt normaal alleen van klopgeestenmuziek. Masters of Hardcore, dat soort werk. Hij kon zich echter steeds meer vinden in wat we draaiden en deden. Hij is om… denk ik.
Frèètwerk
ik ben helemaal voor veranderingen. Ik wilde iets nieuws proberen. Dingen verkennen, ontdekken. Maar de reisgenoten wilden per sé naar Murat’s Place. De shoarmatent in Oss. Nou vooruit dan. Om toch nog enigszins aan vernieuwing te doen bestelde ik dit keer de schotel Murat. En wat was ie heerlijk. Zoveel dekkem niet op kreeg. Russisch Ei wel. Die kan best laaien. Wederom een 10 voor Murat.
In het stadion dan. Man man man. 4 euro voor een broodje unox (zacht broodje) en 4 euro voor een broodje bal. Echt ongelofelijk. 4 euro he. Die hebben echt flinke overheadkosten te dekken daar in het IJssel fucking Deltastadion. En als ge nou vraagt hoe dettie smaokte? Jeh, 6,5. 4 euro he.
Ik ben van mening dat PEC Zwolle zich echt de ogen uit de kop moet schamen dat ze dit durven vragen. Half Zijlahtjah.
Thuispubliek
Het thuispubliek. Ja laten we het daar godverdomme eens over hebben. Het thuispubliek. Eerst hun fanatieke zijde. Niet gehoord. Heb ze in de eerste 5 minuten met een vlag zien zwaaien en zien springen. Verder NIKS. Maar dan komt het. Vorig jaar, 4 april 2015, speelde Willem II ook een uitwedstrijd in en tegen Zwolle. Op de thuistribune zat een man, met een mutsje en een baardje die zich 90 minuten lang alleen met het uitvak bezig hield. Hij bleef maar etteren en irriteren. Het was op een gegeven ogenblik zelfs reden voor stewards en politie om in te grijpen en de volwassen man (ik schat ‘m toch hoog in de 50) aan te spreken op zijn echt ontzettend trieste gedrag. ‘Je bent verdomme bijna 60!’ zal zo’n politieagent hem gezegd hebben.
Dit jaar heeft deze Griet Titulaer wederom een seizoenskaart. Niet om voetbal te zien van PEC. Maar om aandacht te trekken van het uitvak. Continue gebaartjes maken, dansen, en uitlachen. Ik ben normaal geen voorstander van de schandpaal, maar voor deze verschrikkelijk vervelende en in en in trieste man maak ik heel graag een uitzondering. Het is die man met dat mutsje, je ziet hem daar in het midden op onderstaande foto. Als je goed kijkt zie je hem misschien.
Het ergste is het nog voor zijn omgeving. Zijn zoon, die je met een beschaamd gezicht naast hem ziet zitten houdt zich vooral rustig. Die schaamt zich kapot voor deze man die, met een beker lauw bier in de hand, zichzelf en zijn club structureel te kakken zet. Beste Griet, wordt eens volwassen jongen, je bent verdomme bijna 60.
Uitpubliek
Wat was er toch allemaal aan de hand? Ruzie hier, ruzie daar. Wij hadden het eigenlijk wel gezellig maar dat gold duidelijk niet voor iedereen. Grimmige sfeer.
Buiten dat, cynische liedjes vind ik wel leuk. Toch waren er weer een hoop die hun bek geen moment opengetrokken hebben.
Eindoordeel
Echt een ontiegelijke kutwedstrijd. Daar zijn geen nette bewoordingen voor. Tripje was as per usual weer prima voor elkaar.
Ps. wat ik altijd bijzonder vind als je met de auto gaat is dat na afloop men als totale gekken richting uitgang rijdt. Alsof ge op het Tahrirplein rondsnort. Doe normaal man.