Vitesse – Willem II

Sinds het inmiddels wereldberoemde ‘Abiola-incident’ liggen de verhouding tussen Vitesse en ondergetekende niet lekker. Een uitgestoken hand en een Wiedergutmachungsschnitzel van mijn kant mochten niet baten, Vitesse bleef boos. Ik gaf het op. Toch besloot ik het er zaterdagavond weer op te wagen met de wagen. Samen met wat andere golliepaopen en een bak vol koud bier reden we al vroeg weg. We moesten namelijk eerst langs Oss, waar een verrekkes goei shoarma-tent zit die luistert naar de naam Murat’s Place. U kent de naam als trouwe lezer inmiddels al. Het was weer goed toeven en na 3 spuitjes gas kwamen we al bij De Gagel langs de A50. Het was een weerzien van veel bekenden.

We moesten te lang wachten en dan gade een beetje rondsjoeren, deh kende misschien wel. En dan kunde maar tot één conclusie komen: Het is toch goddomme fucking bewonderenswaardig dat er ondanks het treurige voetbal toch weer 300 Willem II-supporters zijn afgereisd. Het hadden er meer kunnen en misschien wel moeten zijn maar 300 man, dat haalden we een aantal jaar geleden haast nooit. 250 man stapten in de wagen draaiden een muziekske en dronken een pilsje om te gaan kijken naar het Willem II dat al wedstrijden speelt als een natte krant. Dan ben ik wel een beetje trots, meude gerust weten.

Het omwisselen moest gebeuren tussen 19.30 en 20.00 uur. Als dan de hele parkeerplaats om 19.15 al vol staat met Willem II moet je dus wachten. Ook al staan de stewards met hun kaarten in de hand ook al vanaf 19.15 uur in de kou te wachten. Wachten. Want regels zijn regels mensen. Regels zijn regels.

Het stadion is groot, sfeerloos en qua temperatuur behoorlijk comfortabel vanwege het dak dat dicht was. Noem me een diva, maar dat vond ik prettig. Even dacht ik, vanwege de lege plekken, dat we op de open dag van Vitesse aan het spelen waren. Ik keek nog wat rond, en ja hoor. Daar hing ie, aan de overkant. Daar bij het fanatieke vak van het Gelredome… de Wiedergutmachungsschnitzel van de Arnhemmers. Fantastisch jongens. Dit waardeer ik. We vergeten het verleden en beginnen weer met een schone lei.

De wedstrijd was weer treurig. Vitesse leek wat beter te zijn doordat zij wat schoten op doel losten. Willem II kon niets creëren. Vitesse was echter ook niet heel indrukwekkend. In tegendeel. Toch had ik niet het idee dat Willem II hier met punten de sporthal uit zou lopen.
Toch was het Terell Ondaan die uit een corner de bal ineens binnenwerkte. Het was feest. Daarna was het, zoals een groot (en soms vervelend) Willem II-er wel eens zegt, tijd voor het mooiste onderdeel van het voetbal: het billenknijpen. Dit duurde nog ruim een half uur maar Willem II sleepte eindelijk eens punten uit een wedstrijd zonder het compleet te verneuken in de slotminuten. Er werden wel wat domme keuzes gemaakt (ook door Streppel) maar Vitesse kon gelukkig niet profiteren.

Dat er na het laatste fluitsignaal oprecht gejuicht werd zoals bij een doelpunt zegt erg veel. Met de winst van directe concurrenten waren deze 3 punten erg noodzakelijk.

De Reis

Als een ware hyena zat er één van ons te azen op de shotgun positie vooraan naast chauffeur Verdrijvingsvlak. Deze Tifosi Hyena eiste al snel deze plek op. 2 mensen van bijna 2 meter moesten daarom, samen met nog één figuur achterin zitten. Het was niet comfortabel voor ondergetekende maar ik kon wel bij het krat bier achterin. En des wel fijn. De muziek was weer goed natuurlijk. Want DJ Kruikenzeiker had al zijn platen weer in zijn jaszak. Hij had wat experimentele platen d’r ingegooid en het was aan de jury om te bepalen of ze in de lijst mochten blijven. Ze mochten blijven. Er werd geouwehoerd, gelachen en stoere verhalen werden uitgewisseld.

De Hyena navigeerde ons feilloos naar de shoarmatent in Oss. Dat had ie vaker gedaan. En die shoarma bij Murat’s Place was weer top. Al was Verdrijvingsvlak erg teleurgesteld over het ontbreken van de Anita’s die de vorige keer de shoarma serveerden. Het krat bier was precies op toen we bij Arnhem waren maar gelukkig had de Hyena nog voor wat goed koude blikken Grolsch gezorgd voor op de terugweg. Goed bezig.  Hiermee was meteen duidelijk dat Hyena deze troon voorin dubbel en dwars verdiend had. De volgende keer zit ‘ie daar gewoon weer als het aan mij ligt. Verdrijvingsvlakje was niet in goede doen. Hij nam dan wel geen verdrijvingsvlakken mee dit keer, maar reed tot 2 keer toe verkeerd. Daarbij miste hij een afslag omdat hij op het moment dat hij af wilde slaan rechts ingehaald werd. Goed, voortaan zullen we ‘m gewoon TomTom noemen.

Het Fouilleren

De stewards waren streng. Auto naar achteren! Niet daar parkeren! Achteruit! Nog iets naar achteren! Naar voren! En dan moeste nog gefouilleerd gaan worden. Grapjes hield ik maar voor me.

Er stonden wat vrouwen te fouilleren en even hoopte ik dat ik door hen betast mocht gaan worden. Helaas is het leven niet zo en moest ik gefouilleerd worden door een menneke van begin 20. Hij keek nogal boos en beet me meteen toe: ALLES UIT JE ZAKKEN HALEN! Gehoorzaam haalde ik alles uit mijn zakken. Toch die Deutsche Gründlichkeit van de dienstdoende strenge steward. OMDRAAIEN! Gehoorzaam draaide ik me op. Voorzichtig probeerde ik een gesprek met hem aan te gaan.

“Wat praat je streng?” probeerde ik.
Deze kampcommandant draaide als een blad aan de boom om en ineens praatte hij voorzichtig en een beetje zenuwachtig: “Eheh eehh maar eehh wel ehh netjes toch?”
Het was gewoon een stagiaire. Het was een act. Ik prik er zo doorheen, door die figuren. Deh ziede wel wir. Spannend he.

Frèètwerk

Aah het was genieten gisteren. De shoarma bij Murat was weer super. Bolleke rijst er bij, 2 pitabrooikes. En die saus. Oh die saus. Die was heerlijk.

Maargoed, het eten bij Vitesse, daar gaat deze categorie natuurlijk over. De catering van Vitesse is prijzig. In een Kiosk (waar zijn de krantjes en de Aktueel?) kon je voor 2,60 een erg klein bekertje cola halen en voor 2,60 een broodje frikandel of broodje worst. Bij dit broodje worst kreeg je dan gebakken juintjes en augurkjes op een zacht broodje. Dat laatste zijn minpunten, maar gebakken juintjes, die hek gèrre. Ik waardeer ook de poging dat ze van een broodje worst nog iets meer proberen te maken. Leuke poging. Netjes.

Thuispubliek

De Chinezekes links op de lange zijde maakten nog de meeste sfeer. Vooral toen dat figuur d’r in kwam. Maar verder was het echt helemaal niks.

Rechtsboven van ons hoorden we een groepje 1 keer. En aan de overkant (dat fanatieke vak dat ik eerder noemde) hebben we ze 1 keer horen zingen. Wat precies? Geen idee, het was niet hard genoeg.

Rechts naast ons zaten een hoop Vitesse-supporters die boos waren na de 0-1. Geen idee waarom maar die hebben tot na de wedstrijd staan discussiëren met stewards en stillen.

Waardeloos stadion. Gemaakt voor concerten (het geluid uit de boxen is fantastisch en een verademing vergeleken met de onze) en niet voor voetbal. Lege plekken overal en mensen die echt geen zin lijken te hebben in een voetbalwedstrijd. Echt waardeloos. Ik snap mensen die bijvoorbeeld naar Excelsior, Feyenoord, Heracles of Groningen gaan. Mensen die naar Vitesse gaan snap ik niet. Gewoon echt niet. Ik heb geen hekel aan Vitesse, maar ik snap het gewoon niet.  Na dit gezeik zullen die Arnhemmers wel weer reageren. Dat is altijd. Er kan niemand zo slecht tegen kritiek als de Arnhemmers. Van andere clubs heurde nooit iets. Alleen van Vitessenaren. Die speuren het internet af om te kijken of iemand iets negatiefs over ze zegt. 0 Zijlers. 0.

Uitpubliek

Nieuwkomer in het uitwedstrijden-verslag: het Uitpubliek! 300 man in het uitvak. Niet veel, maar ook niet weinig. Zo half half. En dat was ook precies hoe het in het uitvak er aan toeging. Half half. De onderste helft maakte sfeer en ging te keer. Bovenin leken ze zich aan te passen aan de rest van de Dela-dome te Arnhem. Wat erg treurig was was het plexiglas slaan na het doelpunt. De Vitesse-supporters hebben jou niks misdaan en je zet jezelf alleen maar voor lul. Gelukkig waren er mede-supporters die voor de nodige sociale controle zorgden. En dat eeuwige uitdagen. ‘Kom dan!’, ‘Kom maar naar buiten!’. Moet je niet doen. Vooral niet als je 17 bent met ongekamd piekhaar.

In positieve zin: er werd met veel passie gejuicht. Daar hou ik van. Ook het Ni Hao-liedje was wel mooi.

Eindoordeel

Het was een heerlijk tripje. Lekker bier, lekker geouwehoer, lekker vreten en een overwinning!
Dan kunde maar één conclusie trekken, zeg ze Sergio.