Zondag mochten we heel vroeg onze kisten uit om ons klaar te maken voor De Graafschap uit. 9.30 vertrekken, des toch ginne tèèd? Ondanks het vroege tijdstip werd het toch een mooie traditionele uitwedstrijd. Het was een heel erg gezellig en culinair verantwoord tripje. Zelfs Willem II werkte mee, en sloot traditiegetrouw de wedstrijd teleurstellend af.
De bussen vertrokken met wat vertraging. Bij het uitvak was er één een spauwmuur aan het zetten. Toen het sein Brouwmeester gegeven werd konden de bussen vertrekken. Het duurde niet lang of we stonden alweer stil. Ditmaal vanwege pech met 1 van de bussen. Gelukkig waren we 3 uur (!) van te voren vertrokken.
Het bier vloeide rijkelijk en uiteindelijk werd er gestopt bij de McDonald’s. Enkele stewards schoten in de stress want er waren wat supporters die meer zin hadden in een brooike van de Subway. Een American Steakhouse Melt met pittige kaas en sweet chili-saus? Dat was niet de afspraak, jullie mogen alleen naar de McDonald’s!
Zonder al te veel omwegen reden we naar het stadion. Dat is andere jaren wel anders geweest. Het duurde voor mijn gevoel niet bijster lang of het begon al. Willem II had meer balbezit, maar De Graafschap was net iets gevaarlijker. Die loerden echt op de counter. Gelukkig was het Willem II dat op voorsprong kwam. Falkenburg schupte een voorzet van Robbie Haemhouts goed binnen. Pas 2 minuten daarna kwam er weer een bal van Haemhouts voor het doel. De keeper zat er finaol neffe en de bal kwam weer bij Falkenburg uit. De bal ketste tegen ‘m aan en kwam via de paal weer met wat geluk voor zijn voeten. Missen was onmogelijk. 0-2 met rust.
Na de rust kreeg Willem II ineens een vrije trap. Speler Bannink kwam al inlopen toen de vrije trap haast nog niet eens gegeven was en kreeg dan ook terecht geel. Het was zijn tweede. Normaal gesproken ben je dan blij, maar het bleek helaas hèt keerpunt in de wedstrijd. Willem II speelde vanaf dat moment alsof ze met 3 man minder speelden. Het was waardeloos. Willem II liep achteruit en je zag het gewoon mis gaan. Wuytens veroorzaakte een penalty en met de 1-2 roken de Superboeren bloed. Wij wisten al genoeg…dit ging mis. En ja hoor, een kopbal van die wannabe Luuk de Jong was genoeg voor het eerste punt van De Graafschap. Spelers als Ligeon en Dries Wuytens waren slecht. Nick van der Velden was alweer echt helemaal niks. Heeft geen goede pass gegeven. Die man moet er gewoon uit.
Op de terugweg leek de buschauffeuse heel wat van plan. Ze had een GoPro geïnstalleerd en streamde de beelden live in de bus, die zelfs een vloer had met imitatie-laminaat. Weh een luxe.
De Reis
Na 2 uitwedstrijden met de auto is zo’n busje wel wennen. Gelukkig was het bier gewoon koud en hadden we zelfs live beelden van de weg voor ons. De muziek was op de heenweg ronduit kut. Gelukkig mocht DJ Kruikenzeiker het op de terugweg even overnemen. Goeie harde britpop knalde even door de speakers, evenals een oude klassieker. De mensen van Tifosi waren het zo beu en eisten het recht tot het irriteren van anderen van me op. Nederlandstalige boutplaten knalden toen door de bus. Het was in ieder geval beter dan die zaad hardstyle waar niemand blij van wordt. Maar goed, comfortabele, gezellige reis.
Het Fouilleren
Ik had goed een fakkeltje bij m’n fakkeltje kunnen douwen.
Frèètwerk
Goed, ik had me d’r op verheugd. Het was de enige echte reden voor het kopen van een kaartje. Tuurlijk, Willem II volgen kan best leuk zijn. Maar dit, ja hier kietel je jezelf pas echt mee. Ik heb het natuurlijk over het beroemde broodje bal van De Graafschap. Het is een heel suffig, beetje droog wit bolletje. Het is slecht gesneden, je zit er met je klauwen zo doorheen als je ‘m vast houdt. Maar het gaat natuurlijk om de bal. De gehaktbal van De Superboeren is niet zomaar een balletje. Het is een hele vaste bal. Hij korrelt niet, hij is sappig en vast. Het is bepaald geen tennisbal. Hij is heel zacht. De gehaktbal houdt je ook voor de gek. Hij lijkt op het eerste gezicht niet heel groot. Totdat je ‘m met groot verlangen naar binnen probeert te werken. Je kan ‘m eigenlijk niet fatsoenlijk eten. Hij is te groot voor ieders muil. Maar als je dan eenmaal een beginnetje gemaakt hebt, dan is ie heerlijk. Een prachtig stukje culinair vakmanschap. Verder een redelijke prijs, 5 euro voor een colaatje en een broodje bal. Prima.
Thuispubliek
Het is best apart publiek. De muziek bij opkomst en na een doelpunt zijn van die foute jaren 90 platen zoals deze. En ik heb verdomme een gruwelijke hekel aan dat soort onzin. In de rust hebben ze een raar soort penaltybokaal waar je een shirt kunt winnen ‘met gesigneerd’. Naast het uitvak zit natuurlijk de Spinside, die best wat geluid maken. Net op de lange zijde zit een zielig soort afscheidingsbeweging die de hele wedstrijd met 20 man staan te klappen en te springen. Zieligerds. Vooral die rukkers en lama’s die na de wedstrijd massaal over het hekje koekeloeren. Na de 1-2 werd het ook best nog eng, aan de rechterkant werden we aangevallen door een groepje gekke lads van de Superboeren Jeugdopleiding.
Eindoordeel
Het was weer leuk. Gezellige mensen, leuk sfeertje maar helaas geen goed resultaat. Willem II had hier gewoon met 3 punten in de tas naar huis moeten gaan. Het mocht de pret niet drukken. Ik hoop wel dat De Graafschap d’r in blijft. Broodje bal olé!